Ελλάς το μεγαλείο σου

Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ

Σπαρταράει.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ

Όταν άρχισα να γράφω κάποιος εδώ μέσα (νομίζω ο Aris4), μου είχε πει σε μια συνομιλία μας: "'Ετσι είναι Ειρηνάκι... όποιος λέει αλήθειες φιμώνεται..." . Σήμερα θα πω πολλές αλήθειες κι όποιος αντέξει...

Ελλάς το μεγαλείο σου
το έζησα απ' την κούνια
μοιάζεις στην Ψωροκώσταινα
κι ας φόρεσες τακούνια

Τα λόγια τα μεγάλα σου
νωρίς νωρίς τα είπες
πήρες το δρόμο σου στραβά
και στην Ευρώπη βγήκες

Ακρίβεια και ανέχεια
ταΐζεις τα παιδιά σου
κι όλα τα θες Ελλάδα μου
μονά ζυγά δικά σου

Τους παλαιόθεν ήρωες
συνέχεια βαυκαλίζεις
για ότι αξίζει σήμερα
στιγμή δε χαλαλίζεις

Στο περιθώριο πετάς
τα πιο άξια παιδιά σου
και με της πείνας τους μισθούς
τα διώχνεις μακριά σου

Κι αυτοί που χρόνια κυβερνούν
όλα τα ισοπεδώνουν
με μίζες και με διαφθορά
Ελλάδα σε πληγώνουν

Την τέχνη καταστρέψανε
και την οικονομία
τα κεκτημένα του λαού
αλλά και την παιδεία

Και στην οδό της Παρακμής
Ελλάδα μου σε βάζουν
τα νειάτα σου Ελλάδα μου
πικρά αναστενάζουν

Έχουνε σοβαρές σπουδές
μα άχρηστα πτυχία
και σαν τον Κρόνο μου θωρείς
που τα 'τρωγε ανά τρία

Μόλις τελειώσουν τις σχολές
τα τρώει η ανησυχία
κι η μόνη τους προοπτική
είναι η ανεργία

Κι έτσι και 'μένα μου 'ταξες
περίσσια μεγαλεία
θεσούλα στο Δημόσιο
και μάζευα πτυχία

Ευθύς ως αποφοίτησα
με πέταξες στην μπάντα
και μου πες "τώρα... ως εδώ!
άλλοι κάνουν κουμάντα!!"

Μα όσο κι αν στην πλάτη μου
παίζεις σκληρό παιχνίδι
κι εκείνοι που μας κυβερνούν
το ξέρουνε κι εκείνοι

Πάντα θα κλώθω το μυαλό
πάντα θα ταξιδεύω
πάντα θα ονειρεύομαι
πάντα θα τους παιδεύω

Και τα κακώς τους κείμενα
πάντα θα στιγματίζω
θα λέω τις αλήθειες μου
θα τις υποστηρίζω

Κι όσο κι αν προσπαθήσουνε
να ορίσουν τη ζωή μου
ποτέ τους δε θα βάλουνε
σύνορα στη ψυχή μου

Με του σπαθιού την κόψη σου
Ελλάδα με ματώνεις
κι όπου κι αν πάω Μάνα μου
πάντα θα με πληγώνεις...

------------------------------------------------------

1. Η πατρίδα είναι σαν τη Μάνα...
είναι μόνο μία...
αγκαλιάζει τα παιδιά της...
τους δίνει ταυτότητα...
Κι όταν φεύγουν από την αγκαλιά της ξέρουν ότι θα ξαναγυρίσουν κάποια στιγμή κοντά της...
Γι' αυτό όσοι οι μανάδες τους δεν μπόρεσαν να τους αγαπήσουν πραγματικά........και δεν έκατσαν ποτέ ν' ακούσουν τα θέλω και τις επιθυμίες τους...το ίδιο κάνει γι' αυτούς και η πατρίδα τους....
Τους πετάει από την αγκαλιά της και τους διώχνει μακριά..
Και γι' αυτό δεν βρίσκουν μέσα τους παρά μόνο πνευματικές πατρίδες και πατρίδες της καρδιάς...
Κι όπου κι αν πάνε νιώθουνε ξένοι.....

27/08/2009
Το ποιηματάκι γεννήθηκε χτες...
Οι σκέψεις σήμερα....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-08-2009