29-30-31 τριλογία

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

17.59΄53΄΄ 29/8/2009
Σαν ξέσπασ' η καταστροφή
και θέριεψε το κύμα,
της συμφοράς πάντα τροφή
το πελαγίσιο μνήμα.

Σέρνει επάνω στον αφρό
ο άνεμος το σκάφος
στον τελευταίο του χορό
κι η θάλασσα ο τάφος.

Η τρόμπα βήχει και ξερνά
νερά απ' την σεντίνα
κι η σκέψη να κλωθογυρνά
πίσω ξανά σε κείνα.

Όλ' οι παλιοί οι ναυτικοί
το σιγομουρμουρίζαν
πως η ψυχή γυρνά εκεί
πάντα που την φροντίζαν.

Γι αυτό τις ώρες τις μικρές
μην ταραχτείς σα νοιώσεις
κάποιες ανάσες του πικρές
σήκω δείπνο να στρώσεις.

Όσο υπάρχ' η πεθυμιά
κι ο πόνος της Αγάπης
της μοναξιάς η ερημιά
θα γίνεται σατράπης.

22.45΄44΄΄ 30/8/2009

Μη μου θολώνεις τ’ όνειρο
με πρέπει και κανόνες
τώρα μιλούν της ύπαρξης
οι ένοχες ορμόνες

τώρα ποθώ κι αναζητώ
τους Ήλιους π’ ανατέλλουν
μες σε συνήθειες σου απλές
που λές πως δεν σε μέλλουν

σ’ ότι μικρό και άσημο
που συ δεν το προσέχεις
κι όποια κακιά συνήθεια σου
που συ δεν την αντέχεις

λατρεύω κάθε σου λεπτό
του πρωινού π’ αρνείσαι
να σηκωθείς για τη δουλειά
μαθήτρια λες κι είσαι

κι όταν μιλάς συνέχεια
για τούτο και εκείνο
την Άννα την καλόγνωμη
τον Τάκη τον κρετίνο

το πώς μπορείς στο πλάι μου
ναζιάρικα να γέρνεις
όταν πριν λίγο έξαλλη
εξάψαλμους μου σέρνεις

κι όταν τα χάνεις και πονάς
και κλαις απελπισμένα
πως τότε πάντα έρχεσαι
ευάλωτη σε μένα

όλα αυτά κι άλλα πολλά
μικρά κι άνευ αξίας
που είναι ο γαλάζιος σου
δικός σου Γαλαξίας

είν’ ο δικός μου Έρωτας
με δίχως μη και πρέπει
που οδηγεί το είναι μου
πάντα σ’ αυτόν να ρέπει


01.04΄41΄΄ 31/8/2009

Είναι τ' Αυγούστου οι βαθειές νυχτιές
γαλάζιες όλο άστρα,
βελούδινες γλυκές νοσταλγικές,
επάλξεις δίχως κάστρα....

Είναι αρώματα κι οσμές, στις γλάστρες στα μπαλκόνια,
μεθυστικές μετάξινες και κάτασπρα σεντόνια,
που στρώνουν οι νοικοκυρές, στου Φεγγαριού τη ζάλη,
να πίνουνε και να μεθούν, μικροί μα και μεγάλοι...

Είναι τ' Αυγούστου οι βαθειές νυχτιές,
της λύτρωσης η πλάνη,
ίδιες μ' αγγέλων τις ζεστές ματιές
κι ανάπαυσης λιμάνι.....

Είναι ανάσες κι αγκαλιές, με τρυφεράδα χάδια,
ανάσες ξέπνοες κοφτές και ανθισμένα βράδυα....
Περπάτημα στις αμμουδιές, του κόσμου και στο κύμα,
που μουρμουρίζει στον γυαλό, σαν το αρχαίο κρίμα....

Είναι τ' Αυγούστου οι βαθειές νυχτιές
κι ευλαβικές αγρύπνιες,
σε μοναστήρια κι άγιες εκκλησιές,
ψυχές που μένουν ξύπνιες.....

Κι είναι ξωκκλήσια ταπεινά, με φτωχικά καντήλια,
με μια φλογίτσα π' αγρυπνά, στης προσευχής τα χείλια.
Κι είναι πολλά κι άλλα πολλά, τ' Αυγούστου χίλια μύρια,
τα όμορφα κι υπέροχα, Ουράνια μυστήρια....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2009