Που χάθηκαν οι άντρες ρε παιδιά?

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><br />
<b>Warning</b>:  session_start(): Cannot start session when headers already sent in <b>/home/stixoi/public_html/core.php</b> on line <b>23</b><br />
<html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Που χάθηκαν οι άντρες ρε παιδιά?</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Που χάθηκαν οι άντρες ρε παιδιά?</b><p>Δημιουργός: martin luther, <i>Athina-Queen</i><p><i> Με πίστη και αγάπη</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Κάποιες μέρες λοιπόν παιδιά, είναι τόσο δύσκολες, που δεν μπορείς να αναπνεύσεις,<br />
νομίζεις πως το ταβάνι έχει γίνει ένα με το στήθος σου και γινόμενη Ατλαντας, κουβαλάς μονάχη σου το σύμπαν του σπιτιού σου, τρεκλίζεις και γονατίζεις και πάλι σηκώνεσαι και συνεχίζεις.<br />
Είναι αυτά τα μικρά γλυκά ματάκια που όταν σε κοιτάνε, νομίζεις πως οφείλεις να το κάνεις, μπορείς να το κάνεις και αξίζει να το κάνεις, να προσπαθήσεις, όσο πιο πολύ μπορείς, καταλαβαίνοντας πως τα οριά σου είναι μόνο για να τα σπας, να προχωράς και να κοιτάς μπροστά, ξεχνώντας όλα τα υπόλοιπα που σε αποσπούν, που σε ρίχνουν, προσπερνώντας την μοναξιά που σε θερίζει καιι κουμπώνεσαι, αγνοώντας την βροχή που σε μουσκεύει και βαραίνεις.<br />
<br />
<br />
Η μοίρα των μόνων μανάδων είναι βαριά, λες και δεν μοιράστηκες ποτέ τίποτε με κανέναν, λες και σε αγνοούν όλοι, και δεν φτάνει που σηκώνεις το σύμπαν σου, λες και θα το σηκώσουν και εκείνοι ( αν είναι ποτέ δυνατόν, αφού αυτό είναι κολλημένο επάνω σου, ένα με σένα ) σε θεωρούν δύσκολη περίπτωση, τους βαραίνεις, και που να μάθαιναν όλα σου τα βάρη, αυτοί γνωρίζουν αυτά που βλέπουν, σκέφτονται το κόστος, σκέφτονται ..... σκέφτονται....<br />
Ετσι παύουν να αισθάνονται, γιατί η πολλή σκέψη σίγουρα βλάπτει και κάνει αυτούς όλους τους σκεπτόμενους τόσο πολύ σοβαρά, να είναι με ένα παραφουσκωμένο κεφάλι,  και με μια άδεια καρδιά.<br />
<br />
Θα ήθελα να υπήρχαν άντρες,  άντρες που να πιστεύουν στον εαυτό τους,  άντρες που να μπορούν να σηκώσουν την ψυχή τους και να αψηφούν τον κίνδυνο της λογικής, <br />
άντρες που να μην κρύβονται πίσω απο τα φουστάνια της μάνας τους και να τολμούν να αγαπήσουν, να βοηθήσουν τις πεινασμένες για αγάπη και ενδιαφέρον ψυχούλες ( για υλικά πράγματα δεν θα μιλήσω καν, δεν επιτρέπεται να ρίχνουμε το επίπεδο, αυτά είναι για άλλους όχι για εμάς ), <br />
Τι γίνεται ρε παιδιά, που χάθηκαν οι άντρες με πίστη??????και αγάπη????????<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2009</td><td valign=top></td></table><br />