Απο ονειρο

Δημιουργός: joker alemaoh, Χρηστος

..που ειδα το ξημερωμα της δευτερης του Σεπτεμβρη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για αλλη μια φορα βρισκομαι να παραπαταω
στα συντριμια του "εγω" μου, ενα τοπο γνωστο,
στα δικα σου θεμελια... αλλα αυτα που κλωτσαω
ειναι τα δικα μου συντριμια...
βρισκομαι στο δικο μου μικροκοσμο...
στο μοναδικο μερος που "αλλος" γινομαι...
κι εκει μες τα χαλασματα, τον "εσυ" σου συνανταω ξανα...
ή εσενα την ιδια; δεν μπορω να σας ξεχωρισω πια...
δεν θυμαμαι αν ποτε μπορουσα...
κατα διαστηματα φυσαει πολυ δυνατα και σηκωνει σκονη...
ειναι σαν ομιχλη...
δε σε βλεπω καλα... ειναι στιγμες που σε χανω τελειως...
τωρα τα ποδια μου ειναι καρφωμενα στο εδαφος...
θελω να ερθω κοντα σου ομως δε μπορω να κανω βημα...
προσπαθω πολυ αλλα ενας πονος, πρωτογνωρος,
με νικαει ευκολα...
εσυ, σαν μεθυσμενη πεταλουδα, αλλαζεις συνεχως θεση,
παντα κοντα μου, για να μπορω να σε διακρινω
αλλα τοσο μακρυα που με τα χερια απλωμενα,
ισα δε φτανω να σε αγγιξω...τοσο πολυ μακρυα...
το μουρμουριτο σου αντηχει τοσο δυνατα στο μυαλο μου...
δεν μπορω να ακουσω καθαρα τη σκεψη μου...
δε με αφηνει να θυμηθω τι ημουν...σα να μη θελεις...
ανοιγω το στομα να σου μιλησω, να σου φωναξω...
παλι ματαια... αχνα δεν ακουστηκε...
ενας πονος...
ενα κενο μετα...
τα λογια σου, για αλλη μια φορα,
αφηνουν τη ψυχη μου διατρητη, να αιμοραγει αναμεσα μας...
κατω, μπροστα στα ποδια μας...
ειχε σφαιρικο σχημα... μια μικρη σφαιρα...
τοτε ο τρελος χορος σου σταματησε...
με μιας σταματησε και το μεθυστικο παραληρημα που εβγαινε απο τα χειλη σου,
σταματησε και ο αερας κι επεσε η σκονη...
τωρα πια σε βλεπω καθαρα, ακινητη και πιο κοντα μου απο ποτε...
σε φτανω... θελω να σε αγκαλιασω αλλα δεν εχω δυναμη να κινηθω πια...
με κοιτας, σκυβεις και τη σηκωνεις...
της ριχνεις μια ματια, τη πετας ψηλα και τη ξαναπιανεις σταθερα...
εδειχνες να παιζεις... εδειχνες χαρουμενη...
και τοτε μου μιλησες καθαρα και ηρεμα...
- ειναι πολυ πιο βαρια απ' οσο μου ειχες πει...
απ' οσο ηθελα να πιστευω...
θα την παρω μαζι μου τωρα, εχει αναγκη απο φροντιδα...
εχει χασει πολυ αιμα και ισως μπορω να την κανω καλα.
νομιζω οτι θα ξανασυναντηθουμε κι αν ειναι καλα...
αλλα μονο αν ειναι καλα... μεχρι τοτε θα την εχω εγω.
θα την προσεχω εγω τωρα....
δεν με ρωτουσες, ηθελα ομως ν' απαντησω, να πω κατι...
τωρα μπορουσα και να κινηθω και να μιλησω...
σε αγγιξα απαλα στα χειλη...
- να την προσεχεις...
να προσεχεις...
θα περιμενω... εδω...
φιλησες τρυφερα το χερι μου και χαμογελασες...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2009