Τελος λοιπον

Δημιουργός: marizenia

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τέλος λοιπόν στα ψέμματα
που έβλεπα για αλήθειες
τέλος και στα αξημέρωτα
βράδια χωρίς να ρθεις.

Καμμιά κλωστή δεν με κρατά
επάνω σου δεμένη
κανένα ξόρκι δεν κρατά
τα μάτια μου κλειστά.

Οι μάγισσες το λύσανε
το ξόρκι' κι ανασαίνω
έχω φωνή,έχω ουρανό,
μάτια να τον κοιτώ.

Κι ό,τι μου έκλεψες στυγνά
σαν τον εγκληματία
έχει ο καιρός γυρίσματα
απο άλλον θα το βρεις.

Γιατί η μοίρα δεν ξεχνά
ποιος κέρδισε ή ποιος χάνει
έτσι μου είπε η γιαγιά
έτσι σου λέω κι εγώ.

Με πληγωσες, με κέρδισες
και όλα τα τραγούδια
που κλαίνε για το χωρισμό
θα σου χαρίσω εγώ.

Τίποτα δεν κατάλαβες,
στο τίποτα θα μείνεις,
εκεί στα στάσιμα νερά
μες στα θολά νερά.

Αν θέλεις ψάξε να με βρεις,
μπορεί να με προλάβεις
στη στάση αυτή του αστικού
καμάρα για σταθμό.


Στο λεωφορείο ανέβηκα
και τρέχω προς το τρένο
φεύγω όλο πιο μακριά
δεν θα σε ξαναδώ.

Δεν ήρθες δε με πρόλαβες
ξανά θα με αγνοήσεις.
Μα δίνω πια οριστικά
τέλος στο ψέμμα αυτό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2009