Λίγα λόγια ξεχασμένου Ποιητή

Δημιουργός: poetryf

Στον Ν.Καββαδία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Georgia]Κάπου στο Άλφα και στο Βήτα του Κενταύρου
σε νεφελώματα της μοίρας σκοτεινά
Κόκκινος ήλιος τριβελίζοντας ισχνά
θα μπει στο βλέμμά σου, πανί σα να’ταν ταύρου.

Και ως μη αντέχοντας τη γύμνια της οργής
μες στη φωτιά του θα χυμήξεις, κι ίσως πάλι
όπως θα καίγεσαι στον οίστρο και στη ζάλη
με γαντζωμένα τα στιχάκιά σου θα βγεις.

Μα εγώ θα έρθω με τη μόνη μου ασπίδα
έχοντας πάντα μες στο χέρι ένα Σταυρό
και λίγο αγίασμα από’να δάκρυ υγρό
του Νότου ακόμα, πως δεν χάθηκ’ η ελπίδα.

Με λίγα λόγια ξεχασμένου Ποιητή
με μιαν ανείπωτη στηθάγχη , πως δεν ήσουν
ένα κομμάτι παραπάνω της αβύσσου
κι εγώ του τίποτα μια ανόσια λιτή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2009