Τ'ανάθεμα

Δημιουργός: rock sugar, Ελένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Αράδιασα το νου, στην ξεραΐλα
κάποιου φθηνού αγριοπόταμου.
Κει που δε σκιάζεσαι αν θα βλαστήσουνε οι σκέψεις,
αν θα προσκυνήσουνε δυο μάτια
τα πόδια ενός κάποιου, δήθεν, υπαρκτού ή μη
μεγαλείου, απροσδιορίστου ποιότητας και φάρας.

Αράδιασα το νου, στ’ανάθεμα μου.
Χώρος ανύπαρκτος που κλέβει
τα τετραγωνικά απ’τα εσώψυχα.
Ίσως η ανυπαρξία να πονάει τόσο.
Και οι βρισιές βρυχώνται. Ακόμα.

Αράδιασα το νου, στις παλάμες .
Ξεχύθηκαν όλα.
Σαν τα δεινά κάποιας ανέραστης Πανδώρας,
που ακόμα να ‘ρθει σε οργασμό.

Μήπως είμαστε μεγάλοι; Πολύ μεγάλοι,
χωμένοι σε κάτι στενόμακρα κουτιά;
Τάφοι για πορσελάνινες κούκλες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2009