Της ζωής τα μονοπάτια

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

καλημερίζω την ωραιότερη παρεούλα....φθινόπωρο παιδιά....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Μέσα στα όνειρα περπάτησα ένα βράδυ
έλεγα, θα ζήσω αυτά που επιθυμώ.
Μα ήταν φορές, που έψαχνα για λιμάνι
ν’ αράξω μέσα και από όλους να κρυφτώ.

Δεν τα αντέχω της ζωής τα μονοπάτια
που έχουνε χρώμα μαύρο και σκοτεινό.
Εγώ ζητούσα αγάπη μόνο να δώσω
μα συ με πρόδωσες και μ’ άφησες μισό.
Πονάν οι νύχτες που θυμίζουν τ’ όνομα σου
και μια φωτογραφία, στοιχειώνει το μυαλό.
Όχι, δεν έπρεπε να σου ανοίξω δρόμο
έπρεπε από τότε να αντισταθώ.

Μέσα στα όνειρα περπάτησα ένα βράδυ
κι όλα μου φάνηκαν αστεία, τραγικά.
Σωριάστηκαν, όσα αλήθεια αγαπούσα
κι απόμειναν αναμνήσεις, σε άδεια καρδιά.

Δεν τα αντέχω της ζωής τα μονοπάτια
που έχουνε χρώμα μαύρο και σκοτεινό.
Εγώ ζητούσα αγάπη μόνο να δώσω
μα συ με πρόδωσες και μ’ άφησες μισό.
Πονάν οι νύχτες που θυμίζουν τ’ όνομα σου
και μια φωτογραφία, στοιχειώνει το μυαλό.
Όχι, δεν έπρεπε να σου ανοίξω δρόμο
έπρεπε από τότε να αντισταθώ.


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2009