Μ' ακούς;

Δημιουργός: Just Me!, Κανελλία

http://kanellia.boom-bap.gr

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξαφνικά άρχισε να βρέχει...
Κάτι έσπασε μέσα της όταν άκουσε πως κλαίει κι ουρανός!
Έτρεξε με ορμή έξω, βγήκε στην βροχή και άρχισε να κλαίει με αναφιλητά και με τρεμάμενη φωνή μουρμούρισε:

Μ' ακούς;
Είμαι ακόμα εδώ...

Μ' ακούς;
Πονάω...

Μ' ακούς;
Μου λείπεις...

Μ' ακούς;
Χάνομαι...

Μ' ακούς;
Δεν έχω αντοχές πια...

Μ' ακούς;
Με το ζόρι κρατιέμαι σε αυτό το γκρεμό που τον ονομάζουν ζωή...
Μόνο εσύ μπορείς να με σώσεις...

Και συνέχισε με ένα παράπονο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο της:

Γιατί έφυγες; Πού είσαι; Δεν θα σε ξαναδώ ποτέ;

Μ' ακούς;
Σε αγάπησα πραγματικά...

Μ' ακούς;
Χάνομαι, φεύγω, αδειάζω μέσα μου...

Σου φωνάζω βοήθεια με όποιον τρόπο μπορώ και συ δεν ακούς τίποτα...

Φοβάμαι...

Τέλος,φώναξε με όλη την δύναμη της φωνής της:
ΜΕ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;

Μα κανείς δεν της απάντησε... Κανείς δεν την άκουσε!
Κανείς...

Εκείνη ήταν η στιγμή...
Μπήκε πάλι μέσα αλλά δεν ήταν ποτέ η ίδια ξανά.
Η βροχή ξέπλυνε ό,τι όμορφο της είχε απομείνει.
Μαζί με την τελευταία της, άκαρπη προσπάθεια να βρει μια ελπίδα, μαζί με την τελευταία της κραυγή, έχασε ό,τι την ξεχώριζε τόσα χρόνια...

Έγινε μία από τους πολλούς.

Και όταν άκουσε μια κραυγή απελπισίας στον δρόμο, έβαλε τα ακουστικά της να ακούσει μουσική γιατί την ενοχλούσε αυτή η φασαρία...
Και αν άκουγε ένα τραγούδι από τότε απλά γελούσε με την “αθωότητα” που κουβαλούσε παλιά...

Γιατί δεν την άκουσε κανείς όταν έπρεπε...
Γιατί τους ενοχλούσε η φωνή της...

[align=right][I][B]J-M...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2009