Με δια-σταυρώνουν απέναντι

Δημιουργός: χάρης ο κύπριος, χάρης

Στον φίλο μου το Βασίλη που με δια-σταυρώνει απέναντι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με δια-σταυρώνουν απέναντι


Κάθε φορά που δραπετεύω
από τη βουή της πόλης
επισκέπτομαι καφενέδες
ταπεινών χωριών.
Στις αρχές,
καθώς έσμιγα
με τους ανθρώπους της κοπριάς,
ένα αταίριαστο ζευγάρι
κυριαρχούσε μέσα μου.
Ένας ρομαντισμός αγκαλιασμένος με μια έπαρση.
Αισθανόμουν την υπεροχή του αποικιοκράτη
που προσεγγίζει με συμπάθεια τους ιθαγενείς.
Το καθαρό βλέμμα…
Η απλότητα…
Η καλοσύνη…
Όλες οι αρετές που κατοικούν στις καρδιές των ταπεινών
ήταν τα ευρήματα "της εθνογραφικής μου έρευνας".
Όταν κατάλαβα
πόση σοφία
έκρυβαν τα ροζιασμένα χέρια τους…
πόση ουσία
έκρυβε η ησυχία τους…
Όταν κατάλαβα
πως η ανθρωπιά τους
δεν έχει όριο…
πως δεν έγραψαν μεγάλες κουβέντες
στην κυρίως σελίδα της ζωής
μονάχα λίγα τραγούδια
στο περιθώριο…
Όταν κατάλαβα
την υπεροχή των ξεχασμένων
έναντι των "πολιτισμένων"…
άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο
να εκπολιτιστεί
από τους "βαρβάρους".
Και έμαθα πολλά
από τους χωριάτες φίλους μου.
Έμαθα πάνω απ’ όλα
πως ο άνθρωπος είναι όμορφος
όταν δεν αισθάνεται πως υπερέχει
των άλλων ανθρώπων.
Έμαθα πως
πολιτισμό δεν έχουνε μόνο
τα μεγάλα και περήφανα μουσεία των πόλεων
αλλά και τα μικρά ταπεινά χωριά του νησιού μου.
Έμαθα να μην θαμπώνομαι από τις
σύγχρονες- πρόχειρες-φανταχτερές
αγιογραφίες της εκκλησίας της γειτονιάς μου.
Έμαθα να αναγνωρίζω την αξία
του ανορθόγραφου χωριάτη ζωγράφου
που φιλοτέχνησε τον Χριστό βρέφος
στην αγκαλιά της μάνας του.
Δεν έμαθα όμως ακόμα
όλα αυτά που έμαθα
να τα διατηρώ συνέχεια μέσα μου.
Επιτρέπω στις σειρήνες της πόλης
να με σταυρώνουν
και έτσι κινδυνεύω.
Γι’ αυτό δραπετεύω
από τη βουή της
και επισκέπτομαι καφενέδες
ταπεινών χωριών.
Επιτρέπω στους ανθρώπους του χωριού
να με δια-σταυρώνουν απέναντι
και έτσι δεν κινδυνεύω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2009