Πατέρα μ' ακούς

Δημιουργός: ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ, ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πατέρα μ’ ακούς
Έφυγες
Κι ο ουρανός σκοτείνιασε
Τα σύννεφα γιγαντιαία
Σέρνουν κλαίγοντας
Τα βήματά τους
Τα πουλιά δεν πετούν
Κρύφτηκαν μες στα δάση
Και τις λόχμες
Ο ήλιος αποκαμωμένος
Έγειρε στο μαξιλάρι του
Η θάλασσα μπλάβα
Και βλοσυρή
Απώλεσε
Τη νηφαλιότητά της
Τα βουνά σκυθρωπά
Σκεπάστηκαν με τη χιονάτη
Κουβέρτα τους
Οι κάμποι θλιμμένοι
Νέκρωσαν
Σαν εγκαταλελειμμένα
Κοιμητήρια
Τα ποτάμια φουσκωμένα
Άσπρισαν απ’ το θυμό τους
Οι λίμνες πάγωσαν
Σαν το χαμόγελο στα χείλη.

Πατέρα μ’ ακούς
Έφυγες
Κι η πολιτεία γκρίζαρε
Οι στέγες αναδίνουν
Μαύρους καπνούς
Τα μπαλκόνια στάζουν
Δάκρυα πικρά
Στα ολισθηρά πεζοδρόμια
Οι δρόμοι ερημικοί
Στην απελπισία τους
Παραδομένοι
Οι καστανάδες στις γωνίες
Περίλυποι
Ζεσταίνουν τα χέρια τους
Τ’αγάλματα στις πλατείες
Γυμνά
Τουρτουρίζουν απ’ το κρύο
Οι κήποι μελαγχολικοί
Με δέντρα ανεμοδαρμένα
Που γέρνουν
Στο μελανωπό ουρανό.

Πατέρα μ’ ακούς
Έφυγες
Και στα στήθια της οδύνης
Ραμφίζει ακατάπαυστα
Ο γυπαετός.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2009