Ξανά

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του φθινοπώρου μου ξανά ανήμερα
που έθαβα κι'αυτό το καλοκαίρι
ξαφνιάστηκα ψυχή μου με το σήμερα
προς τα δικά μου σαν σε είδα μέρη.

Δυο φρέσκες σου ελπίδες τώρα λήστεψα
και είπα θα τη βγάλω ως Γενάρη
γυμνός στα μονοπάτια σου αλήτεψα
απόψε που σε τράκαρα φεγγάρι.

Τα άπαρτα τα τείχη μου αχρήστεψα
για να μπλεχτώ στην όμορφη σου χάρη
τα λίγα ψεύτικα σου δώρα πίστεψα
ο ήλιος και η μέρα μην με πάρει.

Τα κρύα τα μυστήρια εζήλεψα
που ο χειμώνας χίλια χρόνια φέρνει
στο χιόνι δυο πουλιά με θέρμη σμίλεψα
μια άνοιξη γελώντας μου τα παίρνει.

Τις μέρες και τις νύχτες σου ζητιάνεψα
στων εποχών το τρύπιο το παγγάρι
σαν φάνηκε πως τις πληγές μου γιάτρεψα
με είδα κι'ήμουν πάλι στο πυθάρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2009