κι αν τρικυμίζει το νερό

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ό,τι ως τα τώρα λάτρευες, το αρνήθηκες και λάθρα
ξέφυγες απ’ τις μνήμες σου , δε θέλεις να θυμάσαι
τα εφηβικά σου είδωλα γκρέμισες απ’ τα βάθρα
κι ορκίστηκες στη μάνα σου τη νύχτα μη φοβάσαι

κουράστηκες εξάγγελος στην άκρη της παρόδου
και μια φορώντας γύψινη μάσκα στο πρόσωπό σου
σαν Διόνυσος που μέθυσε απ’ την οσμή ενός ρόδου
στο κοίλον εμφανίστηκες, παίζοντας τον εαυτό σου

τίναξες από πάνω σου τη ρετσινιά που αφήνει
η μοναξιά που σ’ έφερνε αργά- αργά στο τέρμα
λικνίστηκες στο πέλαγος ελεύθερο δελφίνι
στον ήλιο που γυαλοκοπά το μαλακό του δέρμα

κατάματα τη θάλασσα είδες κι εμίλησέ σου
«σ’ ότι σου κλέβει τη ζωή, σ’ ότι σε λιγοστεύει,
-σου πε - να μην καταδεχτείς να υποταχτείς ποτέ σου,
κι αν τρικυμίζει το νερό ύστερα γαληνεύει»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2009