Στην Σιμωνόπετρα

Δημιουργός: balistreri

...το άθροισμα της ομορφιάς και της εξυπνάδας είναι πάντα σταθερό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έζησε την ζωούλα του χωρίς να προκαλεί
δεν μίλαγε, κοιτούσε την δουλειά του
μονάχα το μπουζούκι του είχε για χαϊμαλί
και κείνη την ακούραση, αηδονολαλιά του.

Ακούμπαγε τα τέλια του και σώπαιναν πουλιά
λαρύγγιζε και κόπαζε ο αέρας
με θρόϊσμα, τον συντρόφευε, των φύλλων μια μηλιά
κι έλαμπε ως διάττοντας αστέρας.

Απάνω στο τραγούδι του, στην πιο γλυκιά φωνή
αφήνει την πνοή την τελευταία
σε άγιον όρους είπανε τον είδανε μονή
και το μπουζούκι κράταε για ρομφαία.

Μονολογεί μεσάνυχτα στου πέλαου τ' ανοιχτά
"Τι να το κάνω ετούτο το ρημάδι?"
Κι έπειτα αγγίζει τις χορδές με μάτια σφαλιχτά
ψέλνει στη Σιμωνόπετρα κι ακούγεται στον Άδη*.


*στίχος από ακυκλοφότητο ακόμη τραγούδι του Θ.Παπακωνσταντίνου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2009