Ρόδο κι αγκάθι

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες στη νύχτα ξυπνάω
κι η μεριά σου είναι άδεια,
τι συμβαίνει ρωτάω,
μα εισπράττω σιωπή,
στα μάτια σου ένα δάκρυ τρέμει κι ισορροπεί,
πέφτει, κι ανοίγει πληγές, κι αφήνει σημάδια.

Την εικόνα του κόσμου
απ' την αρχή ζωγραφίζω,
κάθε χρώμα σου φως μου
κι από μια πινελιά,
στα μάτια σου ένα δάκρυ σαν υγρή μαχαιριά,
πέφτει, και χαράζει τα πάντα, κι απλώνει το γκρίζο.



#
Είσαι ρόδο, κι είσαι αγκάθι,
την αγάπη έχεις μάθει
να φοβάσαι και με κλείνεις πάλι απ' έξω.
Σε αγγίζω, με πληγώνεις,
σε φιλάω και με ματώνεις,
σ' αγαπάω και τον πόνο αυτόν θ' αντέξω.

Είσαι ρόδο, κι είσαι αγκάθι,
πόσα να 'ξερα έχεις πάθει,
απ' την αγάπη και φοβάσαι να τη νοιώσεις.
Κόκκινο τριαντάφυλλό μου,
δε σε βγάζω απ' το μυαλό μου,
και τα αγκάθια σου στη σάρκα μου ας καρφώσεις.

Είσαι ρόδο, κι είσαι αγκάθι,
την αγάπη έχεις μάθει
να φοβάσαι και με κλείνεις πάλι απ' έξω.
Κόκκινο τριαντάφυλλό μου,
δε σε βγάζω απ' το μυαλό μου,
τι χρειάζεσαι πες μου κι εγώ θα τρέξω.
#



Ξύπνια σε βρίσκει η μέρα
στης αυγής το ημίφως,
πάλι αν με κάνεις πέρα,
η ψυχή μου θα βγει,
στα μάτια σου ένα δάκρυ, σαν αστέρι για ευχή,
πέφτει, κι απο μέσα μου λέω, πάψε πια να'σαι γρίφος.

'Αφησε την καρδιά σου
αυτή το δρόμο να δείξει,
να 'μαι εδώ ή μακριά σου,
για να νοιώθεις καλά,
στα μάτια σου ένα δάκρυ μου ζητάει αγκαλιά,
πέφτει, και σου λέω σ' αγαπώ, και τα χέρια έχω ανοίξει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-01-2004