Είναι που …

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...αφιερωμένο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center][B]Είναι που …[/B]

~~

Ο χρόνος τίποτα δε θα κάνει..
μόνο θα ξεθωριάζει την εικόνα σου..
και; τι μ αυτό;
ο πόνος θα είναι ακόμα εκεί..
να μου θυμίζει πώς
δε θα σε ζήσω ποτέ ξανά..
πώς εγώ θα μείνω με την ανάμνηση και εσύ θα με ξεχνάς κάθε μέρα και πιο πολύ..*

[B]είναι πως … πες το, με δικά σου λόγια…
τι το κρατάς τ’ ανείπωτο και το μικρό στα χείλη;
είναι πως άλλα λόγια τώρα δεν σου βρίσκονται
να περιγράψεις μία τέτοια τραγωδία
μονάχα δάκρυα γι’ αυτό που χάνεται, ή το έχασες;

είναι πως … βρήκες ένα αγόρι να σε γιάνει
και τους καημούς που σε μαστίγωναν να σβήσει
κι αντί με πάθος φλογερό να ‘χεις τυλίξει
σαν χθες του έβγαλες για πάντα την καρδιά
ενώ παράφορα σε είχε αγαπήσει…
αυτό είχες να πεις;

μα τώρα σαστισμένη στο παγκάκι
αναλογίζεσαι πόσα ρητά δεν του ‘πες για τον έρωτα
και πόσα άλλα λόγια αγάπης πήγαν στράφι
που δεν τα πρόλαβε η καρδιά να ξεστομίσει

τα μέτρησες τα λόγια στην αγάπη
κι αρκέστηκες σε βασικές εκφράσεις δίχως πράξεις
τα ζύγιασες, τα μέτρησες με χάρακα
τα ζυγοστάθμισες μ’ ένα μοιρογνωμόνιο
και έβαλες τα υπόλοιπα να πιεις σ’ ένα ποτήρι δάκρυα
για σήμερα το απόγευμα…
αυτό είχες να πεις;

ντροπή σου και αίσχος σου, αυτό έχω να σου πω
να κλαίνε έτσι και οι δυναμικές γυναίκες;
ή απλά θέλουν να φαίνονται
πως παγιδεύουνε στα δίχτυα τους αθώα παλικαράκια
ερωτευμένα και πρωτόβγαλτα που ψάχνουν για το νόημα της ζωής;

κι εγώ πώς να σταθώ απέναντι στα μάτια σου;
μεγάλωσα μαζί τους και τα πόνεσα
τα λάτρεψα και έκλαψα μαζί τους, μα μπερδεύτηκα…

είναι που … όσο με σκέφτεσαι, σε σκέφτομαι!
κι όταν ακούγεται το κάθε νέο μήνυμα να έρχεται
γνωρίζω τι μου γράφεις πριν τ’ ανοίξω…
μετριάζω και τις πιο απλές κινήσεις μου
και κόβω καθημερινές ανάγκες να σε σκέφτομαι
μα εσύ έχεις τη ζωή σου…

υπάρχει πάντα η δύναμη να φτάσεις στην Ιθάκη
αρκεί να είσαι σίγουρη για τις επιλογές σου
κι αν πάρεις το καράβι να γυρίσεις στο παλάτι σου
να τρέξεις στην αγάπη και τ’ αγόρι που σε γέννησε

υπάρχει πάντα μια σωστή επιλογή στη χούφτα μας
κι αυτή όμως ακόμα μπορεί να μας πλανέψει…
στο χέρι μας, αν θα κρατήσουμε ένα ρόλο στη ζωή
ή με μανία θα τραβήξουμε φινάλε
πάντως τελείωσε αυτή η κωμωδία, έχω να σου πω
σε ένα θέατρο σκιών που δεν υπάρχουν ούτε φώτα, ούτε γιρλάντες

γυμνοί μπροστά στις λέξεις και τις πράξεις μας για να διαλέξουμε
ολόγυμνοι και καθαροί για να γνωρίζουμε εξ’ αρχής
αυτή η σκηνή πριν απ’ το τέλος αν είναι μία ακόμα κοροϊδία
σε σκηνικό που έχτιζε μια νύχτα με πανσέληνο, η αγάπη μας
και κάηκε, μπροστά σε μια ανώριμη κι αστεία ευκαιρία…



γιώργος_κ
* «Του χωρισμού το μενταγιόν» eisai_enas_ap_mas © 30-09-2009[/B] [/align][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2009