Στου οίστρου μου τη σιωπή Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου Βουβό τ’ αηδόνι κάθεται σ’ ολόξερο κλαδί, λες πως του πήραν τη λαλιά και δεν κελαηδεί.... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Στου οίστρου μου τη σιωπή[/B]
Στου οίστρου μου τη σιωπή
και στης ψυχής μου τη νωπή
πληγή αργοπεθαίνω...
Στης συμφοράς τ’ ασίγαστο
της ομορφιάς τ’ ανύπαρκτο
σοκάκι κατεβαίνω...
Κυλάει δάκρυ και φωτιά
σκόρπιες χαρές και χάρες,
σειρήνες γνέφουνε στ’ αυτιά
και στ’ όνειρο ψιχάλες
Μπερδεύτηκαν οι ομορφιές,
της νύχτας οι αστροφεγγιές
θυμίζουν μεγαλεία
Παλιές καλές μας αρχοντιές
βαθιές αγάπης χαρακιές
σε πήλινα δοχεία
Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2009 |