Πόθοι και φθόνοι στους κάμπους

Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ

Καλημέρα και καλή εβδομάδα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΟΘΟΙ ΚΑΙ ΦΘΟΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΜΠΟΥΣ

Ένα ποιήμα γεμάτο με φθινοπωρινές αγροτικές εικόνες... κάτι σαν παλιό αναγνωστικό δημοτικού.... μια που στο τέλος της εβδομάδας θα τρέχω στην ενδοχώρα της Ελλάδας (κατά Καλαμπάκα μεριά....) που τέτοια εποχή βρίθει από τέτοιες σκηνές... ειδικά τα παλιότερα χρόνια....
Από ένα κείμενο του Γιώργου Σταματόπουλου στην Ελευθεροτυπία στις 18 / 04 / 2005...

Χαμήλωσε η οροσειρά
το βλέμμα της στον κάμπο
σφίγγει το χώμα μες στη γης
χάσκον εξ' υγρασίας

Σκύβουν οι αγρότες στα σπαρτά
φθονούνε τους καρπούς τους
δολοφονούνται σιτηρά
στον οίστρο της πεδιάδας

Οι πόθοι μας μαραίνονται
σμικρύνονται και πάνε
το υνί μας οξειδώθηκε
οι Λάκωνες που είναι;

Ο γέλωτας των αγροτών
σε μέταλλο αλλάζει
η μέρα είναι σύντομη
σε οργασμό χρωμάτων

Η χαρμολύπη σύρεται
σε λυπηρά σοκάκια
χτυπά η καμπάνα άνεμο
λεπτών συναισθημάτων

Η αγροτιά αδημονεί
γοργά να ξεμπερδέψει
για οινοποσία και αγρύπνια
στον πλάτανο να τρέξει

Του Αυγούστου η Πανσέληνος
όλο τον κάμπο λούζει
και ο θεός ο Πλάτανος
φροντίζει την ψυχή τους...

Γεννήθηκε στις 18 / 04 / 2005

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ:

1. 1η μέρα στην ανεργία......... και ήδη αρχίζω και νιώθω τις επιπτώσεις της.... σε διάφορα επίπεδα... (ψυχολογικά, οικονομικά κ.λ.π.) αν δε φουντάρω μέχρι τέλος της εβδομάδας θα πάω Καλαμπάκα.....
2. 1η μέρα στην ανεργία........... μόλις χτες βράδυ με επισκέφτηκε ο πρώτος εφιάλτης... από αυτούς που βλέπω κατά καιρούς όταν δεν είμαι καλά... είναι άραγε τυχαίο... ήμουν στο κρεβάτι μου το βράδυ και μια ακαθόριστη φιγούρα πίσω μου με είχε αγκαλιάσει και προσπαθούσε να με πνίξει.... ένιωθα ότι είναι άνθρωπος αλλά πάλι δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς ήταν... πάντως χτες για 1η φορά προσπάθησα να το αρπάξω από τον καρπό... του άρπαξα τον καρπό και προσπαθούσα να γυρίσω να δω τι είναι... αλλά δεν με άφηνε.... μετά από λίγο ξύπνησα με αρκετή προσπάθεια και φυσικά δεν υπήρχε κανείς και τίποτα στο δωμάτιο.... κάποτε είχα γράψει ένα ποίημα γιατί είχα ξυπνήσει ξημερώματα και είχε έρθει στο μυαλό μου εκείνη την ώρα.... λέγεται αν είναι πάθος κρύψε το.... και τελείωνε ως εξής.... πότε οι στίχοι με ξυπνούν και πότε οι εφιάλτες... χτες με ξύπνησαν οι εφιάλτες....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2009