Αέρας μοναξιάς

Δημιουργός: MaLvI

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μυριζε ψες άερας μοναξιάς,
Εμοιαζε να'ναι μια ευωδία,
Απο ένα λιβάδι όπου έπαιζα μικρή

Θύμιζε,
Κάτασπρα κρίνα

Ένα κρεβάτι μικρό,
Κατασκευασμένο για μένα,
Για αλλο κανένα,

Μικρό το δωμάτιο
Μεγάλη η ζωή
Ωραία που είναι,
Οταν ζεις μονο για σένα
Ωραία που είναι όταν
Βλεπεις τον ήλιο μετά την βροχή

Ενα ουράνιο τόξο που το’χτισα μονάχη!
Που αναδύθηκε μεσα απ τα δακρια μου,
Και τωρα ναι, στην αλλη ακρη
Το νιώθω κρύβει ένα θησαυρό
Για μένα μόνο!

Ενα κρίνο, δύο κρίνα
Κι ένα άσπρο φόρεμα που το’βγαλα απ το ντουλάπι

Ενα χαμόγελο, δύο χαμόγελα
Ωραια που'ναι η ζωή,
Οταν την ζεις,
Μονο για σένα...

Μύριζε αέρας μοναξιάς,
Ευωδία ήτανε,
Καποιου παιδικού μου
Ονείρου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2005