Τέλος, αν έρθεις

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έλα με βάρκα την χαμένη προσμονή
και με κουπί του Οδυσσέα,
μόνο έλα
Από της λήθης γκρέμισέ με το θρονί
κι από του πόνου μου την τρέλα
την ακραία.

Να θρυψαλιάσεις το σατέν μου ουρανό
θέλω, σαν Ύπνος, σαν Μορφέας
να προβάλεις
Κι αν είναι βράδια που από φόβο ξαγρυπνώ
έλα, του ξύπνιου και της ζάλης
διερμηνέας.

Έλα, πεθύμησα να αγγίξω ένα κορμί
όχι απ’ασβέστη μα από χώμα καμωμένο
Δεν κουμαντάρεται της νιότης μου η ορμή
κι ούτε συνήθισα διπλά να περιμένω.

Τέλος, αν έρθεις, μη μου έρθεις με ντροπή
ξέρω πως χάσαμε πολλά όμως, μπορούμε
Να κομματιάσουμε σε λέξεις τη σιωπή
και την αγάπή μας ακέραιη να βρούμε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2009