Η τριλογία των ποιητών

Δημιουργός: Άρης Αστεριάδης, Άρης

Για τους ποιητές του κόσμου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο τρελός ποιητής
(Ι)
Της νύχτας το ουρλιαχτό
Των φαντασμάτων ο κλαυθμός
Είν’ της ψυχής σου ο λυγμός
Της αγωνίας σου ο ρυθμός

Των μεσονύχτιων ο σκοτεινός παλμός
Εν’ της ζωής μοναδικός οιωνός
Των σκιών ο αργός ψαλμός
Η μοναξιά που νιώθει ο τρελός

Τρελέ ποιητή είσαι λεπρός
άκαρδης μάνας, μπάσταρδος γιος
των ανθρώπων η όψη σε τρομάζει,
των θεών κατάρα σε ρημάζει.

Ο μοναχικός ποιητής
(ΙΙ)
Ορδές αστών φεύγουνε μακριά σου
Φωνές παιδιών ακούς στα όνειρά σου
Μονάχα ερείπια αστράφτουν στη ματιά σου
Τα πάντα είσαι ‘συ κι η μαύρη μοναξιά σου.

Τα συντρίμμια της ζωής σου, μ’ αδιαφορία ατενίζεις
Πως άλλο δεν αντέχεις πια στον εαυτό σου ψιθυρίζεις
Τις φωνές από το δρόμο δεν άκουσες ποτέ σου
Τώρα στην τελευταία σου πράξη, μονάχος πορεύσου.

Η πόλη που σε γέννησε σε διώχνει
Των ανθρώπων η ματιά σ’ εξουθενώνει
Της μοναξιάς η φοβέρα θλιβερά σε κυκλώνει,
Της απουσίας η ύπαρξη για πάντα σε σκοτώνει.


Ο θλιβερός ποιητής
(ΙΙΙ)
Η πέννα σου η μόνη συντροφιά
Οι στίχοι κούτσουρα που ρίχνεις στη φωτιά
Η καρδιά σου άνοιξε ολόχρυσα φτερά
Και τώρα πια κανείς δε σ’ ακουμπά.

Γράφεις για Έρωτα, τον ένιωσες ποτέ;
Ω! των ψευδαισθήσεων όμηρε θλιβερέ
Γράφεις για θάνατο, που σύντομα τάχα θα βρεις
Οι σκέψεις σου λουστήκαν με χώμα νωρίς.

Γράφεις ποιήματα εξυμνείς την Ομορφιά
Που ξεχωρίζεις μόνο εσύ μέσα στην καταχνιά
Τα άνθη σου αυτά είναι μικρά παιδιά
Που πάντα απ’ τα χέρια σου πέφτουνε νεκρά!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2009