Για μία αγιάτρευτη ουλή

Δημιουργός: Νεράιδα Ερατώ, Τζέσσικα Μερκουριάδη

σχετικά παλιό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για μία αγιάτρευτη ουλή,

Ξέρεις όλες τις αδυναμίες μου, με έχεις μάθει καλά.
Μα πώς να μην με μάθεις? Για εσένα ήμουν το πιο ευανάγνωστο βιβλίο στο ράφι, ένα ανοιχτό παράθυρο από το οποίο αγνάντευες τα λιμάνια της καρδιάς μου. Ήσουν μάρτυρας σε κάθε φουρτούνα, σε κάθε καταιγίδα, μα παρατηρούσες και τις ηλιόλουστες μέρες που περνούσα με την ψευδαίσθηση της αγάπης σου σε λιβάδια λουλουδιών με ένα χαμόγελο να θωπεύει τα χείλη.
Μου χάριζες αναμνήσεις που έχουν χαραχθεί στην κουρασμένη πια καρδιά μου, πίστευα πως ήταν στιγμές πραγματικού, ακαταμάχητου έρωτα, μα μου απέδειξες πως πραγματικός έρωτας υπάρχει μόνο στα πλαίσια της φαντασίας.
Έμαθες τις αδυναμίες μου, κάθε ουλή μου, και με τον χρόνο άρχισες να εκμεταλλεύεσαι την ικανότητά σου να με κάνεις ό,τι επιθυμούσες, έμαθες πού πονούσα περισσότερο και χτύπησες ακριβώς εκεί, με όλη σου την δύναμη, τα δάκρυα δεν έπαψαν ποτέ να πέφτουν από άδεια μαύρα μάτια, το αίμα δεν σταμάτησε ποτέ να κυλά από ορθάνοιχτες πληγές,
Η φωνή μου συνέχισε να ψιθυρίζει το όνομα σου μέσα στην μοναξιά των μισάνοιχτων ωρών.
Ελπίζω να είσαι πάντα ευτυχισμένος,
Ελπίζω να με αφήσεις να σε ξεχάσω,
Ελπίζω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2009