Μονόλογοι. Στο Περασμα Του Χρονου

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ. ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Δεν θέλω μόνο ν' αφεθώ
βαθιά στην αγκαλιά σου
ούτε να πάρω το νέκταρ
απ' τα γλυκά φιλιά σου
μα θέλω να πιστέψεις
βαθιά για την ψυχή μου
κι όχι να αμφιβάλλεις
πως είσαι η πνοή μου
στο πέρασμα του χρόνου
στ' ανέμου την δροσιά
θα σβήσουνε το πόνου
οι ουλές σιγά σιγά
δεν είναι ίδια τα χρόνια
ούτε η σκέψη ίδια
ο κάθε έρωτας παλιός
περνά στα παραμύθια
μα βγαίνει κάποια δύναμη
που σμίγει την σοφία
σαν έρθει η ώρα η ύστατη
νιώθεις την απορία
κείνη που θα' θελε η καρδιά
να αντικαταστήσει
μα απ' την σοφία ξέρει
πως πάλι θα ραγίσει
αφού τα χρόνια προσπερνούν
το ίδιο και οι ανθρώποι
άλλοι γερνούν άλλοι πονούν
κι άλλοι αλλάζουν τρόποι
τι πιο απλό μαγευτικό
στην πίστη στην αγάπη
τι πιο καλό καθολικό
να σβήνει κάθε δάκρυ
αφού προτεραιότητα
δίνει η συντροφιά
με περιττή πραότητα
και πάθος στην καρδιά.....
η ιστορία επαναλαβάνεται
η σύγκριση όμως όχι
έχει προσπεράσει πια.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2009