Σε είδα σήμερα

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βράδυ πάλι σε στραβώνουν τα χιλιάδες μαύρα φώτα
σε μια πόλη που σου μοιάζει κόρη άστατη ξελογιασμένη
κι'όλο με ρωτάς πως γίνονται πια όλα σαν και πρώτα
η πληγή, η φλέβα πως να κλείσει άραγε η πονεμένη.

Σαν δυο κάρβουνα τα μάτια σου σβησμένη τώρα φλόγα
μια ανάσα που παλεύει με θεριά, ανεμικιά να βγαίνει
και του σταφυλιού μασούλαγες την τελευταία ρόγα
με ρωτάς πως είναι το φθινόπωρο κανείς για να πεθαίνει.

Κίτρινο το πρόσωπο σου απλωμένη μια χλωμάδα
ένα χρώμα θες δεν θες γαμώτο μου πολύ σε αρρωσταίνει
χρόνια ψάχνεις φίλε μου του ήλιου σου μια χαραμάδα
σε μια κόλαση η σ'ένανε παράδεισο σιμά να βγαίνει.

Το κορμί σου σαν κλαδάκι κλυδωνίζεται στον αέρα
σε πηγάδια σκοτεινά και σε ληγμένους χρόνους σε πηγαίνει
και ρωτάς αν και ο χάρος θέλει για να ρθεί φοβέρα
η πως νοιάζεται τη μάνα σου που στο καντήλι περιμένει.

Μπέρδεμα η παρουσία σου ατύλιχτο κουβάρι
γόρδιος δεσμός και το μαχαίρι σου ψυχρό και σκουριασμένο
απορείς και με ρωτάς ποιο είναι πιο καλό να πάρει
η καρδιά σου η το νήμα θα το κάνει πιο δυστυχισμένο.

Και εγώ τι να απαντήσω σε αυτό το βλέμμα
την ανάσα το κορμί το πρόσωπο το γέλιο το θλιμμένο
ποιο από τα ψεύτικα της ζήσης να του δώσω στέμμα
πως της μάνας σου να πω σε είδα σήμερα ευτυχισμένο...........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2009