Καβάλα στα αλογάκια

Δημιουργός: vlachos, ΓΙΑΝΝΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΒΑΛΑ ΣΤΑ ΑΛΟΓΑΚΙΑ

Την αξημέρωτη βραδιά, την φέγγανε τα αστέρια.
Κι έπινα νέκταρ των θεών,
το άρωμα των λουλουδιών,
σαν με κρατούσες αγκαλιά,
μες στα δικά σου χέρια.

Στην τρέλα, στην ανεμελιά, σαν ξωτικό γυρνούσα.
Νεράιδες, νύφες με καλούν
στο όνειρο κι αυτές να μπουν,
βασίλισσα του σινεμά,
το στέμμα σου φορούσα.

Ο ουρανός τόσο κοντά, τα σύννεφα του πιάνω.
Είμαι γεμάτη, δυνατή
δεν με χωράει αυτή η Γη,
με ταξιδεύει η καρδιά,
στα σύνορά μου φτάνω.

Αν θα κοιτάξεις στην καρδιά,
θα παίζουνε παιδάκια.
Σαν καρτ ποστάλ, σαν ζωγραφιά
εμείς δυο αγγελάκια.

Σαν μεθυσμένοι από χαρά,
μπερδεύουμε λογάκια.
Σαν δυο τρελούτσικα μωρά,
βαράμε παλαμάκια.

Με της ψυχής μας τα φτερά,
γυρνάμε στα σοκάκια.
Θα μείνουμε πάντα παιδιά,
καβάλα στα αλογάκια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2009