Μοναξιά

Δημιουργός: ppoppo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΑΞΙΑ

Μια ομίχλη να σε κρύβει απ΄τα μάτια μου
κι η καρδιά μου αδειανή σα το ξενώνα
Με ασπρόμαυρη εικόνα μοιάζει η σκέψη μου
μοναξιά και ερημιά μες το χειμώνα

Ο αέρας να σκορπίζει τα κομμάτια μου
μανιασμένα η βροχή να με χτυπάει
κι η ελπίδα που δεν έχει πια διέξοδο
στη κορφή του πουθενά να με κρατάει

Ένα σύννεφο που ξέφυγε απ΄τον άνεμο
και πηγαίνει όπου εκείνο τώρα θέλει
Για να βρέξει μες τα μάτια μου τα δάκρυα
δυο σταγόνες ακριβό και γνήσιο μέλι

Να βαδίζω σκυθρωπή κι απλησίαστη
και κλεφτά μες τα παράθυρα να βλέπω
Ένα φως φεγγοβολά μες την ανία μου
κι ανέλπιστα τον έρωτα γυρεύω

Κάποιοι άνθρωποι να λιώνουν μες τη φλόγα τους
και να γεύονται του έρωτα το χάδι
Μυρωδιές που δε ξεχνάς, όσο κι αν έβρεξε
να σου μένει η ανάμνηση απ΄το βράδυ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-10-2009