Σε γύρεψα

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Σε γύρεψα</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Σε γύρεψα</b><p>Δημιουργός: La Petite, <i>ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ</i><p><i> Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους... </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>ΣΕ ΓΥΡΕΨΑ<br />
<br />
Σας χρωστάω την αλήθεια για τα Nymphaenoctis (Ξωτικά της νύχτας), ή μάλλον και την σκληρή πλεύρα των παραμυθιών, αλλά θα το αφήσω για αύριο... μη ξεκινήσουμε την εβδομάδα ζόρικα... ας ταξιδέψουμε στην αγάπη και στον έρωτα... στο δρόμο με τα χίλια Κάσμπα..<br />
<br />
Στις λαϊκές του κόσμου σε γύρεψα<br />
στα απλωμένα των ανθρώπων χέρια<br />
<br />
Στις ρίζες της Ανατολής σε γύρεψα,<br />
στα ανθισμένα μποστάνια του κάποτε<br />
<br />
Στους απέραντους λόφους  της γης του Μαρόκου σε γύρεψα<br />
στα μυριάδες χρώματα των αγορών,<br />
στο δρόμο με τα χίλια Κάσμπα<br />
<br />
Την ώρα που τα δώρα της φύσης<br />
παίζουν με τον πρώτο ήλιο,<br />
στις μνήμες τις ιστορικές σε γύρεψα...<br />
<br />
Στην αμεσότητα του παζαριού<br />
στη δίψα για ζωή, στην κίνηση τη διαρκή...<br />
του προσφυγικού πλήθους σε γύρεψα...<br />
<br />
Στα μεθυσμένα μεσημέρια του Μοδιάνο<br />
και στα στενά της Πάνω Πόλης..<br />
στους αστείρευτους δρόμους <br />
της πνευματικής μου περιπλάνησης...<br />
εκεί σε γύρεψα....<br />
<br />
Γεννήθηκε στις 25 / 10 / 2009<br />
23: 08 μ.μ.<br />
<br />
1. Η Χριστίνα Τσαμουρά έγραψε στο I Cook greek στο τεύχος Μαρτίου 2008 το παρακάτω κείμενο με αφορμή ένα στίχο του Κώστα Τριπολίτη - και χωρίς την άδειά του όπως λέει:<br />
<br />
Στις λαϊκές του κόσμου (σε γύρεψα)<br />
<br />
Στα χρώματα... Την ώρα που τα δώρα της φύσης παίζουν με τον πρώτο ήλιο. Ανέβηκα τους πορτοκαλί λόφους από τις πιπεριές, διέσχισα το απέραντο  κατακόκκινο λιβάδι απ' τις ντομάτες, σκαρφάλωσα ως τις κορυφογραμμές των μελιτζανί βουνών και πνίγηκα πολλές φορές μέσα σε κίτρινες θάλασσες από λεμόνια... Σε γύρεψα.<br />
Στις μνήμες... Στις ρίζες της ανατολής και στα ανθισμένα μποστάνια του κάποτε, αιώνες πριν τις "δουλεμένες" συμπεριφορές και γεύσεις. Στην αμεσότητα του παζαριού.. χωρίς υποχρεωτικές ευγένειες και "καλαίσθητες" συσκευασίες... Σε γύρεψα.<br />
Στη ζωή... Στην κίνηση τη διαρκή του πλήθους. Στο πήγαινε και το έλα του, στην καλημέρα του και στο σπρώξιμό του, στον καβγά του και στις χειρονομίες του, στα κλεισίματα του ματιού και στα χοντροκομμένα πειράγματα του μανάβη... Σε γύρεψα.<br />
Στο νταραβέρι... Στα απλωμένα των ανθρώπων χέρια. Εκείνα που παλεύουν πάνω από πατάτες, κρεμμύδια, φασολάκια να ξεπεράσουν το μήκος τους, να βρουν τα χέρια του απέναντι, να παίξουν το αγοραίο παιχνίδι νικηφόρα: πάρε σακούλα, δώσε λεφτά, πιάσε ρέστα χωρίς να πέσει ούτε τάλιρο στην άβυσσο των φασολιών... Σε γύρεψα.<br />
Στην περιπλάνηση.. Μεσημεράκια στα Χανιά με κερασμένη τσικουδιά στη μέση του σταυρού, χαράματα στην Μπανγκόγκ ανάμεσα σε βάρκες και μπαμπουδένια καπέλα, κάποιο καυτό πρωί στο σκονισμένο Αλ Χαλίλι και μια ημέρα βροχερή στο Μόναχο μέσα σε danke και σε ja... Σε γύρεψα.<br />
Στις λαϊκές τις αγορές... Σε γύρεψα πολλές φορές.... <br />
<br />
Κι εγώ έγραψα το παραπάνω ποίημα με αφορμή αυτό το κείμενο... και χωρίς την άδειά της.... <br />
<br />
2.Τη διαδρομή από την Ερφούντ για την Ουαρζαζάτ οι Μαροκινοί ονομάζουν "δρόμο με τις χίλιες κάσμπα",  μια και περνά από χαρακτηριστικές πόλεις της Σαχάρας, που αποτελούσαν προμαχώνες των λεγεωνάριων. Δεν έχω βρει περισσότερα στοιχεία για το δρόμο αυτό προς το παρόν.. αλλά σε ένα ντοκυμαντέρ που είχα δει πριν λίγο καιρό.. ο δρόμος ήταν ο πιο χαρακτηριστικός εμπορικός δρόμος του Μαρόκου... από 'κει περνούσαν όλα τα καραβάνια μεταφέροντας εμπορεύματα... έχει ψηφιστεί ως η πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή με μοτοσικλέτα σε παγκόσμιο επίπεδο... <br />
<br />
3.Τα μυστικά του παζαριού<br />
<br />
Τίποτε δεν έχει τόσο ενδιαφέρον όσο το να μπεις για τα καλά στο νόημα του καλού παζαριού. Βάζεις στο μάτι ένα αντικείμενο, ο έμπορος σου λέει την τιμή του και έπειτα εσύ θα πρέπει να αρχίσεις από μια άλλη, πολύ χαμηλότερη τιμή προκειμένου να μπορέσεις να φθάσεις στο ποσό που διαθέτεις. Ακόμη και οι ίδιοι οι Μαροκινοί δείχνουν να απολαμβάνουν το παζάρεμα, γιατί όταν απομακρυνθείς από το αρχικό ενδιαφέρον σου σε πλησιάζουν και πάλι για να συνεχισθεί το αλισβερίσι. Ετσι ύστερα από λίγα λεπτά σκληρών οικονομικών διαπραγματεύσεων φεύγεις από το μαγαζί φορτωμένος με πράγματα τα οποία πιθανότατα να μην είχες καν σκεφθεί να αγοράσεις! <br />
<br />
... έπρεπε να βλέπατε τον πατέρα μου πως παζάρευε κάποτε με κάθε λογής πλανόδιους... πραγματικά είχε εμποτιστεί από τη φιλοσοφία αυτή του παζαριού, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Μαρόκο... <br />
άλλοτε μας έλεγε για τις τεράστιες αγορές με τα ολόκληρα βουνά από φρούτα και λαχανικά... κάθε είδους.. μπανάνες πορτοκάλια...όλο χρώματα κι αρώματα... <br />
Κι άλλοτε μιλούσε για τις απέραντες παραλίες με τα χιλιόμετρα τις αμμουδιές και για τα βραδινά που έβλεπε τα καραβάνια να περνάνε στον ορίζοντα μπροστά στον ήλιο που έδυε... όπως τα θυμάμαι (στιγμές στιγμές σκόρπιες και αναμνήσεις)  τα γράφω... <br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2009</td><td valign=top></td></table><br />