αίσθηση εφήμερου

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω αυξημένη μέσα μου την αίσθηση του εφήμερου
Κι αυτό με κάνει, να γεύομαι
με πιότερη ευχαρίστηση τις πιο μικρές χαρές
Γνωρίζοντας καλά, πως ο καιρός τις γιγαντώνει

Κι έτσι με πιάνω κάποια πρωινά να ετοιμάζω αργά – αργά
Το γάλα των παιδιών για το σχολείο
Ή να τα σφίγγω παραπάνω από το σύνηθες στην αγκαλιά μου
Λίγο πριν τα’ αποχωριστώ,
Λες κι ότι θέλω να κρατήσω πιότερο
κάποιες στιγμές κοντά μου ανεπίστρεπτες
λες κι είναι δυνατόν να επιβραδύνω τη ροή του χρόνου…
Γνωρίζοντας πως αύριο δεν θα ναι το ίδιο,
Ότι ποτέ πια δεν θα ναι το ίδιο…

Έχω βαθιά συναίσθηση πως αυτό που τώρα ονομάζω καθημερινότητα
Και που συχνά μου προξενεί ανία ή δυσαρέσκεια
Αργότερα θα το βαφτίσω ευτυχία αναπολώντας το
Έτσι άλλωστε έχω κάνει με όλες τις παρελθούσες μου στιγμές
Που ανυπομονούσα να περάσουν κάποτε
Τη θέση τους να δώσουν στο καινούριο
Κι ευθύς ως με προσπέρασαν ένιωσα βαθιά την έλλειψή των

Έχω αυξημένη μέσα μου την αίσθηση του εφήμερου
Κι αυτό με θλίβει μερικές φορές
Ή με εμποδίζει απ’ το να επιδιώξω πράγματα μεγάλα
Αλλά προπάντων με λυτρώνει
Γλιτώνοντάς με από τυχόν αλαζονείες κι επάρσεις…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2009