Ψυχή Βαθιά

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, VOULA

Εμπνευσμένο από τον ομώνυμο τίτλο της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη. Αφιερωμένο στον απέραντο άνθρωπο Θανάση Βέγγο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψυχή βαθιά

Υγρός ακόμα νωπός ο τάφος
εξήντα χρόνια ο ίδιος λάκκος
αδέλφια πλάι κοίτονται
τα χρώματα αλλάζουν
φρέσκο το αίμα αδελφών
χωρίς γνωστή αιτία .
Μέσα στο ψέμμα της ελπίδας γεμάτοι ελεγεία
ζωές σωρό πληγώνονται ύπουλα από τα νώτα
φίλοι, οι εχθροί που γνώριζαν το θέμα ήταν ψέμμα.
Εικόνα εχθρού αόρατη μορφή μιας τεθλασμένης
αφέθηκαν να μάχονται στο νυχτοκόπημά τους.
Νυχάτος φίλος γελαστός το χέρι τους απλώνει
σκληρό το σφυροκόπημα μικρός ο χρόνος δράσης
από τη δύση οι τακτικοί από την ανατολή οι άλλοι
νυχτοπαρωρίτης προσκυνά το φόβο στο σκοτάδι
μέσα στην νύχτα ιαχή πειράγματα αγγέλων
μετά το πρώτο χάραγμα πληγές ανοικτά σημάδια.
Βάζει ο μικρός ο θάνατος τη φορεσιά του άδη
έρχεται αργά απλώνεται κρυφά σκεπάζει κάθε χάδι
παραμονέυει και χτυπά βρίσκει νέο σημάδι
βλέπει η νύχτα και γελά καμώματα σχολιάζει
άψυχα σώματα κορμιά γεμάτα από μολύβι
ήρωες που εστέφτηκαν φορώντας ένα κουρέλι
για τούτη τη διάκριση σφαγιάστηκαν αδέλφια
αναρωτιούνται τώρα πια γιατί, τι είναι αλήθεια.
Μέσα στο χρόνο χάνονται στη πένθιμη σοφία
πέτρινοι τάφοι από παντού χωρίς καντήλι ακοίμητο
χωρίς κανένα δάκρυ, μόνο ο γέροντας παππούς ζητάει το κουφάρι
θέλει όσο του απέμεινε νάχει την συντροφιά του,
ότι πια του απέμεινε τον έχει πληγώσει τόσο.
Βάζει τα χέρια σιωπηλά επί των τύπων των ήλων
βαθιά ψυχή είναι η κραυγή βαθιά ψυχή η σιωπή
εξήντα χρόνια πέρασαν μα ακόμα είναι νέα
το θάρρος δεν εβρέθηκε όλοι για να θρηνήσουν.!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2009