Παρανοϊκές σκέψεις

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περνούσαν όλες οι διαδρομές στην ύπαρξη μου...

το ένιωθες...

η κάθε στιγμή...

το κάθε άγγιγμα...

η γαμημένη εθνική...

όταν σε απομάκρυνε...

οι παρανοϊκές μου σκέψεις...

να κοβόταν οι Ελλάδα στα δύο...

πριν φύγεις...

πριν απομακρυνθείς...

για να σε θωρούν μονάχα τα μάτια μου...

κι ας περπατούσες σε όλα τα κύτταρά μου...

κι ας σε νανούριζα στον θρόνο της Ψυχής μου...

όπου κι αν ζωγράφιζε η μορφή σου...

που εκτόξευε σαν χάδι χρώματα...

***

Εσύ ήσουν ο Άγγελός μου...

που χτένιζες την ζωή μου...

υπομονετικά...
με "Αγάπη"...

Όχι...

δεν σου ανήκει αυτή η λέξη...

είναι μικρή μπρος στο Μεγαλείο σου...

είναι ελάχιστη...

στον αστείρευτο Ωκεανό σου...

***
Τώρα γκρεμίζομαι...

στις άμορφες βουνοκορφές που διαβαίνω...

τις νύχτες παλεύω με εφιάλτες...

ηττούμε...

στα βασανιστικά παιχνίδια τους...

έχασα το λιβάδι σου...

εκεί που κάλπαζα λεύτερος...
σαν έφηβος όπως ομολογούσες...

κι Εσύ...

χαμογελούσες σαν νεράιδα ...

στολίζοντας τον ουρανό μου...

με τις ζεστές ανάσες σου...

εμποτίζοντας την ευτυχία στα σπλάχνα μου...

με ευωδιές που δεν είχε ατενίσει η όσφρηση...

κι αισθήσεις θαυμασμού...

που δεν είχαν βρέξει ως τότε την ζωή μου...

***

Ένιωσες το δάκρυ πριν λίγο...

έκαιγε την ισχνή μου φωνή...

δεν υπάρχει πηγή...

να δροσίσω τις χαράδρες στα μάγουλα...

σκοτείνιασε το χαμόγελο...

καρατομήθηκε το φως...

μονάχα την λάμψη σου...

λεηλατώ τώρα...

περνώντας σαν αστραπή...
στιγμιαία...

για να θυμάμαι...

να ζω...

να θυμάμαι...

πως υπάρχω...

στο ελάχιστο...

μα πάντα...

μονάχα...

για Σένα...

Ψυχή μου...

Εσύ...

***

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2009