Η συνύπαρξη

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ


Δύσκολο πράγμα η συνύπαρξη. Πώς να συμβιώσουν αρμονικά διάφορα άτομα με διαφορετικές αντιλήψεις στον ίδιο χώρο; Εσύ τι θα κάνεις; Η μία λύση είναι να κρύβεσαι. Να ζήσεις κοντά στους άλλους μόνο και μόνο για να επιβιώσεις Για να μην σε παρασύρει το κύμα.. Να τους δέχεσαι και κυρίως να σε δέχονται. Να ανεχτείς κάποιες καταστάσεις μόνο και μόνο επειδή φοβάσαι να κολυμπήσεις. Επειδή δεν τολμάς να χαράξεις μόνος σου την δική σου πορεία.. Κλείνεσαι μέσα στο καβούκι σου. Σε ηλεκτρίζει η τόλμη να ξεχωρίσεις .Σε πονάει όταν σηκώνεις κεφάλι πιο πάνω από τους άλλους.. Κρατάς μονίμως τα μάτια σου κλειστά για να μην δεις το δυνατό φως του ήλιου, της αλήθειας που σε καίει. Σέρνεσαι σαν έναν άτολμο Ίκαρο που προτιμά να πετά χαμηλά επειδή φοβάται να μην λιώσουν τα φτερά του. Όταν σε ενοχλεί ο δυνατός αέρας μπαίνεις μέσα στο χώμα σαν καλό σκουλήκι και περιμένεις να περάσει η μπόρα για να ξαναβγείς. Έξω. Μετά την μπόρα.
Δύσκολο πράγμα η καθημερινότητα. Η ταυτόχρονη ύπαρξη στον ίδιο χώρο πραγμάτων, καταστάσεων, διαδικασιών χωρίς σαφή όρια. Η δεύτερη λύση για σένα άνθρωπε μου είναι να πάρεις στάση με βάση τα πιστεύω σου .Να υψώσεις ανάστημα και να μην αποδεχτείς την κατάσταση. Να μην συμβιβαστείς με την αδικία και με το ψέμα. Να μην αφήσεις τον εξευτελισμό της προσωπικότητας σου να αποτελέσει μόνιμο θέμα διασκέδασης για τους γύρω σου. Να μην επιτρέψεις σε κάθε ανάξιο εραστή της εξουσίας να γυμνάζεται πάνω σου;. Να δοκιμάζει την αντοχή σου και εσύ να μην γροικάς. Να μην αντιδράς. Να νιώθεις ότι η παλικαριά σου έχει πάει περίπατο και εσύ κάθεσαι γυμνός και ανήμπορος μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα .Επιλέγεις την μάχη και την θυσία σου. Πεισμώνεις και συνεχίζεις επειδή πιστεύεις ότι έχεις δίκιο. Σε στεναχωρεί που είσαι μόνος ,σαν την καλαμιά στον κάμπο ,όμως συνεχίζεις. Ξέρεις ότι το έχουνε κάνει και άλλοι πριν από εσένα. Ελπίζεις να το κάνουν και άλλοι μετά από το θάνατό σου
Δύσκολο πράγμα η συνύπαρξη. Τριπλάσια πιο δύσκολα για σένα που είσαι ευαίσθητος και συνειδητά τάσσεσαι με το μέρος των αδικημένων και των ηττημένων. Σε πνίγει η αποπνικτική ατμόσφαιρα των ΄΄δυνατών΄΄ αλλά δεν σε φιμώνει. Δεν σου κλέβει τις σκέψεις. Την καρδιά και το μυαλό. Σου κόβει την ανάσα αλλά δεν σου στερεί την νοημοσύνη. Ξέρεις ότι η ζωή είναι έτσι. Η θεά Τύχη , ευνοεί λίγους και αδικεί πολλούς. Δοκιμάζει τους δυνατούς. Θωρακίζεσαι ,οπλίζεσαι και βγαίνεις στο δρόμο έτοιμος για τον αγώνα. Εκεί φυσάει δυνατά!
.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2009