Αργκέζη_ποτέ του το φθινόπωρο

Δημιουργός: DETOBON

Προσωπική μετάφραση από τα ρουμανικά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Tudor ARGHEZI / Τούντορ ΑΡΓΚΕΖΗ (1880 - 1967)


[B]Ποτέ του το φθινόπωρο [/B]


Ποτέ του το φθινόπωρο δεν ήταν τόσ’ωραίο
Για την ψυχή που με χαρά το Χάρο καρτερεί.
Οι κάμποι στρώσαν σάβανο αστραφτερό, μοιραίο.
Τα δέντρα χρυσοκέντημα υφαίνουνε, βαρύ.

Τα σπίτια μαζεμένα σαν πελόριες στάμνες
Που μέσα ωριμάζουν το πυχτό κρασί
Hλιάζονται στις όχθες τού ποταμού τού ήλιου
Απ’το οποίο ήπια εγώ λάσπη χρυσή.

Μάυρα πουλιά στο σούρουπο πετάνε
Σαν τα χλωμά τα φύλλα που απ’τη βαλανιδιά
Τα πέρνουν οι βοριάδες κι ολούθε τα σκορπάνε
Στην ψυχρή βραδυά.

Οποιος μοιρολόγια θέλει κι όποιος δάκρυα
Νάρθει εδώ ν’ακούσει τη μυστική φωνή
Και στη σκιά της λεύκας, στων αγρών τά άκρυα,
να θάψει τη σκιά του σε ώρα δειλινή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2009