Μοναξιά

Δημιουργός: desolate angeL, Έλενα

Την χρειαζόμαστε κάποιες φορές...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι ωραία η μοναξιά κάτι βράδυα σαν κι αυτά.
Όταν το κορμί σου τρέμει και το στόμα σου σωπαίνει.
Έχω για συντροφιά την μοναξιά που είναι αμήλητη, γλυκιά!
Τι κι αν δεν υπάρχει; Την αισθάνομαι. Πολλές φορές την αναζητώ.
Τι κι αν δεν την βλέπω; Την φαντάζομαι. Μες στο σκοτάδι της μιλώ.
Λένε πως το χειρότερο είναι να μένεις μόνος…
Μα τί να κάνω τους φίλους όταν τους αντιπροσωπεύει ο φθόνος;
Δεν έχω ανάγκη στην πλάτη μου μαχαίρια, είτε χωρίς αγάπη ταίρια.
Εγώ κι ο εαυτός μου να φύγουμε μακρυά
Μήπως και βρούμε την πραγματική λευτεριά!
Σιχάθηκα τον κόσμο, την «βρώμικη» ζωή.
Ειρήνη ζητάω, δικαιοσύνη, στοργή.
Και πάλι όμως καταλήγω στη φίλη μοναξιά,
Που τελικά είναι η μόνη που με δέχεται έτσι απλά!
Μου δίνει όσα κανένας μόνο με τη σιωπή της.
Κι αν δεν με κάνει να ξεχνώ, παρά μονάχα αναμνήσεις να μετρώ,
Με πάιρνει μαζί της...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2009