Της επιστροφής το μονοπάτι

Δημιουργός: Πριγκιπας

Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται τα πράγματα όπως είναι και ρωτάνε "γιατί". Εγώ τα ονειρεύομαι όπως θα ήθελα να είναι και σκέφτομαι "γιατί όχι".

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Aλλοι το λένε φτερωτή οφθαλμαπάτη
άλλοι πάλι της ψυχής ο γητευτής
εγώ το λέω οι μοναχικές στιγμές του Ακροβάτη
βλέπεις η ίδια μέρα που με άφησε
η ίδια πάλι με βρίσκει
λίγο ποιο πρίν
λίγο ποιο μετά
τι και αν δεν υπάρχεις
η ψυχή είναι αυτή που κινεί τα νήματα
και μπορεί να σου γράψει
αλήθεια ξένε μου μην γελάς
έτσι κι αλλιώς
ο χρόνος που περνά ειναι ο γιατρός των πάντων
πάρε την σκυτάλη απ' το χθες
και ακολούθα
μοναχικές διαδρομές
δρομοι απομακροι και σκοτεινοι
πως εναλλάσονται οι σκέψεις ταυτοχρόνος
πριν χαθείς στην δύση του ματιού
εκει που πριν ξεχώριζε η υπαρξή της

Στο δωμάτιο της σιωπής
σ' ενα κρεβάτι με πνιγμένες καλημέρες θα ξαπλώσω
που μου χάριζε το εγώ της
πίνακας άδειος
σαν καταρράκτης συναισθημάτων
θα ξεχυθεί απο τους τοίχους των αναμνήσεων
τι με φοβίζει
γιατί κλαίω
ποιός είναι ο λόγος να προσποιηούμε
όσα ποτίστηκαν με αίμα
τα χουν φυλάξει
κάποιοι που θέλησαν
ανώνυμοι να μείνουν
καρδιά μου νεκρή
τι και αν η γη από το κλάμα του ουρανού εχει ποτίσει
μείναν τα φύλλα σου στεγνά και μολυσμένα
σ' εναν αρρωστο και γέρικο καιρό

Πως να λυτρώσεις το κορμί
κλείνω τα μάτια και αφήνομαι
στις παραισθήσεις και το ψέμα του μυαλού
και εσύ σειρήνα
που συλλαβίζεις τον χρησμό σου
στα νερά
δώσε ενα τέλος στην κατάρα του Οδυσσέα
τι και αν σε λίγο ξημερώνει
την πολυπόθητη ελευθέρωσε ελπίδα
και εγώ μαζί της θα γυρέψω
τα λόγια εκείνα που ακινητα μένουν
στην άμμο του χρόνου:

"Της επιστροφής το μονοπάτι μένει μονάχα ορατό
σ' αυτους που ζούνε σαν να είναι η τελευταία τους φορά"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-11-2009