Αναπόληση

Δημιουργός: romance4love2you, Georgios Kantemis

Για μια φίλη που με κράτησε ζωντανό,στο πνεύμα και δεν αποχώρησα οριστικώς,κάποτε στα ντάουν μου.Ευχαριστώ!!!Καληνύχτα και καλό ξημέρωμα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν μια φορά σαν Κυριακή
που καθόμουνα κι έπινα ρακή
κι είδα μια νια λεβέντισα
και την μορφή στην καρδιά μου κέντησα.

Ήταν καμαρωτή και λαμπερή
Φαιάκων κόρη και τρυφερή
πήρα το θάρρος να της ομίλη..
μα χάθηκε μες την ομίχλη.

[B]Στην Παλαιοκαστρίτσα έχω αφήσει
μία σκέψη να ανθίζει
για μια φίλη αληθινή
που με γλίτωσε απ'τήν θανή!!![/B]

Αρχίζει να βραδιάζει κι εγώ
ηλιοβάσιλεμα στον Πέλεκα αναπολώ
σαν να βουτάνε τα όνειρά
μες τα ροδοκόκκινα νερά.

Αρχίζει ένα δάκρυ να κυλά
πάνω στα μάγουλ'απαλά
μά'ναι η γεύση του γλυκειά
κι αναστενάζει μου η καρδιά.

[B]Στην Παλαιοκαστρίτσα έχω αφήσει
μία σκέψη να ανθίζει
για μια φίλη αληθινή
που με γλίτωσε απ'τήν θανή!!![/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2009