Η κυρία Τα'ι'ζγαλή

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΚΥΡΙΑ ΤΑΪΖΓΑΛΗ

Κάτω απο τ' αρμυρίκια,
'κάναν χάζι οι διαβάτες,
μια ερίτιμο κυρία,
που ετάιζε.. δυό γάτες.
--------------------
- Πώς περνάτε,..εκει πέρα;
- Μάσες,έχουμε γερές!...
Ψι-ψι-ψι, η μιά στην άλλη,
μαζευτήκανε πολλές.

Επερνούσαν μεγαλείο,
γάτες, γάτοι και γατάκια.
Οτι γούσταρ' η ψυχή τους:
Ψάρια...κότες,,,κεφτεδάκια!

Τι φιλέσπλαχνη γυναίκα!
Τι απλόχερη κυρία!
Απο το φαϊ, οι γάτοι,
είχαν γίνει..σαν θηρία!

Ξαπλωμένοι όλοι, χάμω,
Ιρανοί, σε μαύρα χάλια.
Κοίταζαν' με απορία,
και..τους έτρεχαν τα σάλια.

Σκέφτονταν,πως της κυρίας,
θα της έστριψε η βίδα.
Αυτοί έρεβαν στην πείνα,
και,..οι γάτες καραβίδα;

Μερικοί,..σταυροκοπιόνταν.
-Δεν κοιτά τα φτωχαδάκια,..
εχουν λιώσει ,απ' την πείνα,
και...οι γάτες με λαυράκια!
-------------------------
-Πού επήγανε οι γάτες;
Και γελούν οι Ιρανοί!
Κάποιος μάλιστα της είπε:
Εφαγε..το Αφγανοί.

Η κυρία καταριέται,..
κλαίει,...δέρνεται και βόγγει,
και, ευθύς την άλλη μέρα,...
έφυγ' απ το Μεσολόγγι.

Εσυχάθη τους προγόνους.
Αβυσσος τ' ανθρώπ' ο νους!
[ Είχαν φάει κι αυτοί,.. γάτες,
σαν τους Ιραν-αφγανούς! ]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2009