άραγε

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια θάλασσα αταξίδευτη με προκαλεί
Τα βράδια που τα μάτια μου αποσταίνουνε
Κι ακούω τη φωνή μου : «ώρα σου καλή
Σαπίζουν στα ρηχά μόνο όσοι μένουνε »

Και ρίχνω ένα καράβι στα βαθιά νερά
Να φτάσει σε πατρίδα που δε βιάζεται
Τριγύρω μου αναδύονται λευκά νησιά
Και μια γοργόνα τραγουδά και λιάζεται

Στης νύχτας την αφάνεια και τη σκοτεινιά
Με χέρια επιδέξια μάτια φώσφορο
Απλώνω τα πανιά μου σφίγγω τα σχοινιά
Μεσάνυχτα όπως περνώ τον Βόσπορο

Με οδηγό το φως του πιο λαμπρού αστεριού
Πέρασα απ’ τα στενά ώρα που χάραζε
μετρώντας με τα δάχτυλα του ενός χεριού
σε ποιους θα λείψω αν θα φύγω, άραγε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2009