Αργός πνιγμός μέσα σε παραλήρημα

Δημιουργός: Άρης Αστεριάδης, Άρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αργός πνιγμός μέσα σε παραλήρημα
(4)

Προχωρώντας σε άγνωστα τοπία
Σωροί από εφιάλτες δίπλα μου
Χρυσές πύλες κ παραδείσου ευωδιές
Στις κατακόμβες το παρόν,
Παρελθόν και μέλλον.
Στις γοτθικές υστερίες,
Οι ψαλμοί που αγαπούν.
Στα σκοτάδια των νυχτιών,
Γρήγορα σιγοβαδίζουν.
Θυμιατήρι στην ατμόσφαιρα,
Κι ο ουρανός μαβής σαν πέπλο.
Πνευμάτων αγκαλιές,
Του οπίου οι απάτες.

Μέσα μου συρίζει τρέμοντας
Από φόβο και πάθος
Ένας αλλόκοτος κόσμος
Και τα όνειρα ξυπνούν
Απ’ τον βαθύ τους ύπνο
Τεντώνονται, μικραίνουν,
Ομορφαίνουν, αποτεφρώνονται
Φωτίζονται κ γίνονται νύχτα…
Ξανακοιμούνται.

Μεθύστε με τα οράματα του ονειροκόσμου.
Οι θαρρώ ξανά νεκρές αισθήσεις στα χνώτα του πόνου.
Σφίγγομαι δυνατά πάνω στην ατονία
Φθινοπωρινού πρωινού κ στάζει
Από το μέλι μια στάλα αιμάτινη.
Αναδημιουργία, ξαναζωντάνεμα,
Απ’ την ακίνητη νέκρα.

Σιχάθηκα το είναι μου και θέλω πια να σβήσω,
Μαγεία είναι η τρέλα κ η αρρωστημένη αυτή ψυχή
Όμως, να! Κοίτα πως χάνομαι στης θάλασσας τα ολόμαυρα μαλλιά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2009