Στο πλυσταριό

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΣΕΣ ΚΥΡΙΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ,ΠΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΥΣΤΑΡΙΟ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάνω εις την ταράτσα του σπιτιού,
είναι ένα δωμάτιο ωραίο, του κουτιού,
έχει πλυντήριο, κρεβάτι και νερό,
είναι αυτό, που όλοι λέμε πλυσταριό.
-
Κουρτίνες σκούρες, στα παράθυρά του,
εκεί ο Χρήστος, πρωτοβρήκε τη χαρά του,
κάθε μου κατάκτηση, την πήγαινα εκεί,
θυμάμαι τη Νανά, την Νάνση, την Κική.
-
Όλες το βρίσκανε, στενό το πλυσταριό,
κάμποσες άφησαν εκεί, τον πρώτο οργασμό,
γυναίκες έγιναν, από μωρές παρθένες,
κι ας μου φέρονται σήμερα, λες κι είναι ξένες.
-
Έφηβος τόκανα, στη φίλη της μαμάς,
κι αυτή μου έλεγε:-Χρηστάρα μ΄αγαπάς;
εκεί και η δεύτερη εξαδέλφη μου η Μαίρη,
μου έπιασε πολλά, εκτός από το χέρι.
-
Εκεί με χάιδεψε, η θεία μου η Καίτη,
πολύ με ευχαρίστησε, με έκανε μπερκέτη,
στο στόμα της άφησα, τα πρώτα μου υγρά,
θυμάμαι ήτανε ακόμη, πολύ πολύ ρευστά.
-
Μετέπειτα η Έλσα, η φίλη της αδελφής μου,
πήρε ένα δείγμα καλό, της υπογραφής μου,
σαν βούτυρο έλιωνε, θυμάμαι το βυζί της,
η κλειτορίδα της ήταν, όλη η δύναμή της.
-
Σαν φοιτητής πήγαινα, πολύ συχνά εκεί,
κάθε φοιτητριούλα, που ψάρευα στη Νομική,
η διψασμένη επαρχία, πέρασε από το πλυσταριό,
η Μάρω, η Μαγδάλω, η Αργυρώ και η Λενιώ.
-
Φαντάρος θυμάμαι, τόκανα με την Τασία,
κι άμα δεν την εύρισκα, τραβούσα μαλακία,
πάνω στο πλυντήριο, τι σπέρμα είχα αφήσει,
η μάνα μου νόμιζε, πως έμεναν νερά, από την πλύση.
-
Αρραβωνιασμένος έφερνα εκεί την σύζυγό μου,
λάθος μου μεγάλο, τραγικό και μοναδικό μου,
εγκατέλειψε το συζυγικό κρεβάτι, μία μέρα,
και στο πλυσταριό πήγε, για να πάρει αέρα.
-
Από τότε δεν την ξαναείδα στο κρεβάτι μου,
ούτε έχασα κανένα, εγώ, μάτι μου,
μου βγήκε το όνομα όμως, πως όλες με αφήνουν,
κι άλλοι τώρα, στην υγειά μου πίνουν.
-
Κι έτσι κάθομαι πια, μόνος μου στο πλυσταριό,
όλα στην δύσκολη ζωή μου, γίναν ρημαδιό,
και αναπολώ τι έχω ζήσει, σε αυτό το χώρο,
τώρα έλα εσύ, καλή μου, σαν τελευταίο δώρο.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2009