Mου λες

Δημιουργός: Κ. ΞΕΝΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Moυ λες κρατάς ανάμνηση
ένα φιλί που θα θελες να νιώσεις
Παγώνει ο αέρας την ανάσα σου
Κρυστάλλωσε η σκέψη μου
Στο βάθος του μυστήριου μπλε,
που στροβιλίζει το είναι μου μέσα σου
Μου λες ευτυχώς δεν άγγιξα την παγωμένη λίμνη
ο άνεμος με μάγεψε μα ξέφυγα
Αιωρήσου στην κόψη της ελευθέριας του πόθου και του φόβου σου
Το βάραθρο..
Οι κραυγές στο βάθος του μυαλού σου
Μεγαλωμένη σε κραυγές φόβου
Νανούρισμα με ήχους μέτριων βολεμένων
Δεν υπάρχουν καθρέφτες
Μα έχεις φτερά στην πλάτη σου
Κρατήσου…
Αφέσου….
Το άνεμο δεν τον συγκρίνεις
αν στα χείλια σου τον φέρνεις
Κλείνεις τα μάτια, και πίνεις τον κάθε του ήχο
Τον άνεμο καρδιά μου δεν τον φυλακίζεις
στο νανούρισμα του.
Είναι ο ήχος του η τροφή
σε όσους κοιτούν τα άστρα το πρωί,
σε όσους μαγεύονται..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2009