Άγγελος Κυρίου

Δημιουργός: Ζήνωνας

Να έχετε ένα υπέροχο απόγευμα και ο Θεός μαζί σας!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν Κυριακή πρωί, όταν ο μικρός Γιαννάκης ξεκίνησε να πάει στην Εκκλησία μαζί με την αγαπημένη του γιαγιά την Ευδοκία. Καθώς περπατούσανε στα στενά δρομάκια του χωριού τους, ξαφνικά ο Γιαννάκης ακούει πίσω ένα γλυκό κελαήδισμα. Γυρίζει πίσω του και βλέπει ένα πουλάκι. Ήτανε κάτασπρο, μικρό μα τόσο όμορφο. Ήρθε και κάθισε στον ώμο του. Να 'χε χάσει το δρόμο του, ή να τον είχε βρει άραγε...; Ο Γιαννάκης το λυπήθηκε και το πήρε στα χέρια σου. Το χαΐδεψε και το έκλεισε την αγκαλιά του. Αγωνιούσε να το δείξει στη μαμά του. Η γιαγιούλα του, του είπε να το αφήσει ελεύθερο να επιστρέψει στην οικογένειά του, μα ο Γιαννάκης δεν το άφηνε.
Το πήρε μαζί του στην Εκκλησία. Το κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του μήπως και του φύγει. Καθώς ο παπά-Λαμπρής έψελνε το Ευαγγέλιο, το πουλάκι ήταν ήσυχο, ώσπου ξάφνου άρχισε να γίνεται ανήσυχο. Τρόμαξε ο Γιαννάκης και το άφησε... Εκείνο πέταξε ψηλά και αμέσως ακούστηκε μια φωνή: "Σ' ευχαριστώ Γιαννάκη μου που με πήρες αγκαλιά και μου έδειξες αγάπη". Οι πιστοί έμειναν άφωνοι...
Τότε το πουλάκι ευθύς μεγάλωσε κι έγινε Άγγελος. Ένας Άγγελος Κυρίου που απ' τα χείλη του ανάβλυζαν λόγια όμορφα, σοφά. Η μορφή του έλαμπε. Τότε ο Άγγελος πήρε απ' το χέρι τον Γιαννάκη και του είπε: "Αυτή την αγάπη που έδειξες σε μένα τον ξένο, να την δείχνεις σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στους ανθρώπους που ίσως κάποια στιγμή σε πληγώσουν!"
Ο Άγγελος τότε πέταξε μακριά, μα μέσα στην καρδιά του μικρού Γιαννάκη μια φλόγα άναψε. Μια φλόγα αγάπης που κράτησε μια ζωή, μέχρι και τα βαθιά του γεράματα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2009