17.55'07' 5/12/2009 Γειτονιά μου Πατρίδα

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

17.55΄07΄΄ 5/12/2009

Στους Γαλαξίες των Θεών όσο κι αν σεργιανίσεις
σαν την παλιά σου γειτονιά δεν θάβρεις μέρος ίδιο
είναι σα χάσμα γενεών με γέφυρες αρνήσεις
δίχως δική σου μια γωνιά σαν άξενο γονίδιο

η Μούσα σου είναι εδώ μέσα στην μπλε Μεσόγειο
στης Αρσινόης το ναό στην Κόρινθο στο Δίον
στης ενοχής μας την αιδώ και στο παλιό ανώγειο
με Πτολεμαίο Φαραώ στη γη των Αιγυπτίων

με φάλαγγες που περπατούν στους δρόμους π’ οδηγούνε
στα μέρη της Ανατολής πάνω στα άλογά τους
που δεν μπορούν να ξεχαστούν και ούτε να σβηστούνε
που και εσύ ακολουθείς αυτά τα βήματά τους

στα φύλλα της βαλανιδιάς που άνεμος θροΐζει
κάποιας Δωδώνης μυστικής με τα κλειδιά στο χέρι
ονείρου μέθεξη μυριάς που πάντα σε ορίζει
μίας πατρίδας Ορφικής μ’ Ομηρικό μαχαίρι

σ’ Έφεσο κι Αλικαρνασσό και στην Μεγάλ(η) Ελλάδα
στο καφενείο του χωριού στον πλάταν(ο) από κάτω
στον Σελινούντα στην Κνωσό στου Νέστου την κοιλάδα
στο γέμισμα του Φεγγαριού στον Πόντο το γεμάτο

και στις μυριάδες εκκλησιές στολίδια της ψυχής μας
βυζαντινές μας αγκαλιές και πορφυροί χιτώνες
συγκρούσεις αίμα και βρισιές κι έρωτα ενοχής μας
για αμαρτίες μας παλιές στο διάβα στους αιώνες

κι Αθωνικές βουνοκορφές με τόσα μοναστήρια
κι ερείπια από το χτες χαλάσματα και πέτρες
κι αγιογραφίες και μορφές αγίων και μυστήρια
της Ιστορίας πιστωτές με Ήλιους στις φαρέτρες

στο άναμμα του καντηλιού στα άπειρα ξωκλήσια
στα όνειρα της προσφυγιάς και στ’ άπειρα νησιά μας
που ‘χουν πνοή ενός φιλιού ‘πο χείλη πελαγίσια
και της μητέρας Παναγιάς μάνα μας κι εκκλησιά μας

οι Γαλαξίες κι οι Θεοί οι Μούσες κι οι αλήθειες
όλα εδώθε τριγυρνούν κι όλα δω πέρα είναι
εδώ το φως πάντα θ’ ανθεί και οι παλιές συνήθειες
Σοφία πάντα θα κερνούν του Γένους μας το είναι.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2009