Δυο όνειρα, δυο δευτερόλεπτα

Δημιουργός: danseuse, Χαρά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]
Οι σκιές μοιράστηκαν τα κρίνα
Κι ένα πανέρι με φρούτα και νερό
Κι υπόσχεση

Κατόπιν έφεξαν τα δέντρα
Το δάσος έγινε γνέμα
Και υφαντό ο ουρανός

Μ' ήλιους βελόνια.

Γίναν τα χέρια μονομιάς
Ανιχτευτές ερήμων

Γκρέμισαν όλες τις φωλιές
Ν' απαλλαγούν απ' τους
Σιγμούς των δέντρων

Στα ίδια χέρια ύστερα
Άνθισ' η φωνή

(Σιωπή
Ολότελα
Ολόγυρα
Το δάσος αφανίζεται
Μες στο σπίτι
Ύπνος βαθύς
Όνειρο δεύτερο)

Χρειάστηκε ένας καφές
Και δυο σύννεφα να στάξουν
Στ' άχρωμο πάνω νυχτικό
Της σκοτεινιάς

Με τη μοιραία μουσική
Η ανταύγεια του
"Μακριά"

Κι ένα φωτάκι
Γύρω απ' το μαύρο
Που κυοφορεί
Εννέα, εννέα μηνών

Σ' είδα να πλησιάζεις
Με δυο χείλη ιδρωμένα
Στο φως διασπώμενα

Κι ένα "αγαπώ" αλλοτινό
Από κείνα που δε σβήνουν
Μ' ένα φ-ύσημα

Καθώς εκείνες οι φωτίτσες
Στις παιδικές τούρτες
Που τις θεριεύει η ανάσα

Ιδίως τ' άνθη
Απ' το άσπρο κέλυφος
Κείνο ακόμη
Το κίτρινο σιρόπι

Είδα και τη σιωπή σου
Ν' αντιφεγγίζει στους ώμους μου
Με κείνη την άχνα
Της υπνοφαντασίας

Κι η πόλη έρημη...έρημη...
Τούτο ειν' αληθινό

Την άχνα εκείνη
Που διόλου δεν ξέρεις
Αν κοιμάσαι
Αν υπνοβατείς
Ή αν σε ξύπνησε
Το "αγαπώ" του ονείρου

Είδα κι εμένα
Στα όρια των λέξεων
Σύνορα τσακισμένα
Των καιρών

Να σε κοιτάζω
Σα να σε πλάθω
Με το βλέμμα

Λέξεις πρωτάκουστες

Να σου ζητώ...
Σα ν' ακούγετ' η φωνή μου
Υπνοβάτης καθώς
Πάνω σε στρόβιλους

Λέξεων...

Ψίθυροι μετα
Υποψίες ήχου

Τίποτε...

ΑΚΟΥΣ....;

Μικρές μικρές κουκκίδες

Το θαμπό "εσύ"
Το νοτισμένο "εγώ"

Η αγκαλιά, βλέπεις,
Αχανής




[B]
Χαρά ©

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2009