Στο άκουσμα της βροχής

Δημιουργός: Πριγκιπας

Το νόημα της ύπαρξης κρύβεται σε ό,τι πετάμε και όχι σε ό,τι κρατάμε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια σκιά που ξεγλυστρά απο όνειρο ξένο
σ' ενα δεντρο γυμνο με τα φύλλα νεκρά του
στις βροχής τον θυμό που ακίνητος μένω
μετρώ τα χρόνια που περνάνε μπροστά του

Του χειμώνα πουλί σε θυμηθηκε πάλι
κλειδωμένο να ζεις σε δωμάτια τις θλίψης
σαν δαιμόνιο μικρό με φτερά στο κεφάλι
που κι ο ίδιος ο Θεός το 'χει εγκαταλείψη

Περπατάς σε στενά που ο ήλιος δε βλέπει
με τις σκέψεις να γδύνουν την κάθε στιγμή
σε χαρέμι μια σκλάβα η ψυχή σου τ' αντέχει
να γερνάει πρόωρα σε συνουσίας επαφή

Και εσυ μόνος σε θρόνο να ψαχνεις κομμάτια
απο φώς που κρυφτήκαν μες την σιωπή
της αγάπης δεν είδε κανένας τα παλάτια
μόνο δάκρυα να πέφτουν σαν στάλες βροχή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2009