απ'το περβαζι

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Απ΄το περβαζι αντικριστα,
μυρτιες που ανασαινουν,
χτυπουν τα φυλλα σαν κρουστα
ως να ΄ρθουν ,και σωπαινουν.

Δεν φτανει εδω το βουητο,
δεν φτανει εδω το παθος,
το μαρμαρο του το βουβο
κρυο στεκει ,σαν ταφος.

Μοναχα που κραταει , παλια
μια γλαστρα απο γαζια,
που το βαραινει αιωνια
σαν να΄ναι αμαρτια.

Και εχει παρεα στον καιρο
μια σκαλιστη μετοπη,
συχνα , που κανουν ρημαδιο
του δρομου ,οι χαροκοποι

Μετοπη που γκρεμιστηκε..
μιση ..,π΄ακομα αντεχει,
κι απ΄το περβαζι τ΄ αψυχο,
..χρονια η ζωη απεχει.


θανασης Κρουσταλης[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2009