Το δεύτερο αμάρτημα Δημιουργός: tomas_to_tomari Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Σφηνώνοντας τις ενοχές του για τον κόσμο στο σκοτεινό ντουλάπι της εναπομείναν* συνείδησης του
θρυμμάτισε για πάντα την ψυχή του που ακροβατούσε ανάμεσα στους άνω δρόμους του δευτέρου αμαρτήματος.
Η επιλογή έγινε και ο δρόμος χαράκτικε με ατσάλι.Η απότομη κάθοδος του κρύου μετάλλου ενώθηκε με την πνοή του αέρα και μαζί σε σφικταγκάλιασμα άγγιξαν την ζεστή της σάρκα.
Η λάμψη της λεπίδας καθάρισε τα ίχνη της κραυγής και διέταξε τον κόκκινο πίδακα να μην αγγίζει με την αγνότητα του το χέρι που την κρατούσε.Τα λόγια ψελίστικαν με στόμφο ερωτικό και άναρχο.
-Συγγνώμη
-Δεν πειράζει.Σ' αγαπάω ακόμα,
Ο κόσμος γύρω κατέρρευσε πάνω στα χέρια του.Το σκοτεινό ντουλάπι του λούστηκε με φώς και η λεπίδα συγκλονισμένη από το μέγεθος καρφώθηκε δηψασμένη στο κορμί του.
Αγάπη
*ποιητικη αποτετια Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2009 |