Τρεκλίζοντας

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρεκλίζοντας

Τρεκλίζοντας ήρθες σιμά
Μου άπλωσες το χέρι
Ήσουν, δεν ήσουν, δεκαεννιά
Σε θάνατου καρτέρι.

Βρεγμένα είχες τα μαλλιά
Και τη ματιά χαμένη
Εγώ τα είδα όλα θολά
Στον τρόμο βουτηγμένη.

Μια στάλα έλεος ζητούσες
Να βρεις ξανά τη συνταγή
Γιατί είχες χάσει ό,τι ποθούσες
Εφιάλτη κι' όνειρο μαζί.

Κι' εγώ σαν κάθε "καθώς πρέπει"
Στον κόσμο τον "αγγελικό",
Φόβος τα κύτταρα ναρκώνει,
Παγώνω κι' απαθής κοιτώ.

Έτσι απαντάμε ένας- ένας
Έτσι και όλοι μας μαζί
Αντίγραφα ίδιας εικόνας
Μιας εποχής σε παρακμή.

Και οι σκιές στο περιθώριο
Θύτες και θύματα μαζί
Μα ποιός χαράζει εκεί το όριο;
Θύτες με ξύλινη ψυχή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2009