Αδύναμη αναπνοή

Δημιουργός: stigmi

..το παρόν δεν αποτελεί σημείο για ανθρώπινη αναφορά..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μια γρήγορη αδύναμη αναπνοή
ίσα να προλάβεις να μου πεις,
"Έλα κοντα και αγκάλιασέ με"..
Με μάτια μισάνοιχτα και με βλέφαρα βαριά
μην έχοντας άλλη δύναμη να τα κρατήσεις
Μα εσύ εκεί σε πάλευεις να δεις..
οτι αγαπάς στον κόσμο πιο πολύ..
"Την μάνα",την ίδια σου την ζωή!
Και εκείνη σκυμένη
πάνω απ το προσκεφάλι
να προσπαθεί να σου δώσει
λίγη απ την δική της ζωή...
αν μπορουσε μονάχα ..
να περνε τον πονο σου, για πόνο της..
τον πυρετό σου,να τον έκανε πυρετό της..
Δύο μερόνυχτα τώρα από πάνω σου,
νιώθει να καταρρέει..
θέλει να κλάψει, να ξεσπάσει
όμως είναι εκεί και σου χαμογελάει!
Γιατί είσαι η ανάσα της...
η ζωή της!
Με ένα παράπονο σε άκουσε
να κλαψουρίζεις..
"Όχι άλλα φάρμακα μανούλα..
ένα τραγούδι πες μου μοναχα.."
Και εκείνη έτσι σκυφτή
κρατώντας σου το χέρι,
χαϊδεύοντάς σου το μέτωπο
και με λόγια σπασμένα
κι έναν κόμπο στον λαιμό
που δεν λέει να φύγει
μουρουρίζει έναν σκοπό
για να σ ευχαριστήσει.....
..........................
Σαν νανούρισμα..
Σαν τραγούδι...
Σαν προσευχή..
Σαν ευχή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2005