Οι «παρίες» της εκπαίδευσης

Δημιουργός: parantop

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εμείς.
Με ένα φτερό ανάλαφρο,
Κόκκινο, γιομάτο αίμα.
Γεμάτο δίψα.
Γεμάτο στέρηση.
Γράφουμε.

Στεκόμαστε εμπρός.
M' ανάστημα,
Που δε ντρέπεται.
Που δε ντύνεται με τη παλιά τη μόδα.
Που σα σφυρί πελεκά κάτου, κάθε ξένο κι εχθρικό.
Που βυθίζεται στις λέξεις και βγαίνει νικητής.
Που ανταμώνει το πρωί το νεαρό χαμόγελο και δύναμη στα χέρια δίνει.
Συνδετήρας σιωπηλών καθημερινών μαχών.
Αμφίσημων. Ακόμη ατελέσφορων.

Κι αχολογά η μνήμη.
Κι απαιτεί το ξετίναγμά της.
Δείχνει προς τα πεινασμένα δόντια της ιστορίας.
Βαφτίζει πόλεμο το παρόν,
Ελπίδα το αύριο,
Και νίκη το μέλλον.
Και δε σταματά, ωσότου να ορθώσει σ' απάγκιο μέρος,
το ροζιασμένο πρόσωπο της μάνας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-01-2010