Ότι Ο Νους Μου Ξαστοχά (10η Συλλογή)

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ, ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Με την καλησπέρα μου στα στιχοφιλαράκια!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Ότι ο νους μου ξαστοχά κι ότι βαθιά κρυμμένο ,
με της ψυχής τα όνειρα είναι πάντα δεμένο ,
βγαίνει λοιπόν και σεργιανά , στα όνειρα το βράδυ ,
κάθε που τα ματόκλαδα σφαλούν μες το σκοτάδι .
Ρεφ.
Με της αυγής το χάραμα , σαν και τ’ αστέρια σβήνει ,
μα το γλυκό του στάλαμα , μεσ’ την καρδιά αφήνει ,
για να μπορέσει η καρδιά , της μέρας για ν’ αντέξει ,
τις μπόρες ,τις κακοτοπιές κι ότι η ζήση βρέξει .

Ότι ο νους μου ξαστοχά κι ότι δεν καταφέρνει ,
φάντασμα γίνεται που ζει , κάθε π’ ο ήλιος γέρνει ,
ξοφλάει το λογαριασμό , γραμμένου στο κιτάπι ,
που ‘ναι χωμένο στα βαθιά , στης μνήμης το ντουλάπι .
Ρεφ.
Με της αυγής το χάραμα , σαν και τ’ αστέρια σβήνει ,
μα το γλυκό του στάλαμα , μεσ’ την καρδιά αφήνει ,
για να μπορέσει η καρδιά , της μέρας για ν’ αντέξει ,
τις μπόρες ,τις κακοτοπιές κι ότι η ζήση βρέξει .[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2010